اثر غلظتهای بالای مواد معدنی کممصرف آلی و غیرآلی (روی، مس و منگنز) بر پروژسترون پلاسما و عملکرد تولیدمثلی در ‏گاوهای با فحلی مکرر

تعداد ۲۶۳ راس گاو برگشت به فحلی مکرر (با متوسط تعداد زایش ۷/۰±۹/۲ و روزهای شیردهی ۵۸±۱۹۳) به تیمارهای آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارها شامل ۱- تیمار شاهد (بدون ماده معدنی سرک)، ۲- تیمار حاوی سرک ۲۲۴۴ میلیگرم روی (سولفات روی)، ۲/۲۹۵ میلیگرم مس (سولفات مس) و ۴۸۰ میلیگرم منگنز (سولفات منگنز)، ۳- تیمار حاوی سرک ۲۲۴۴ میلیگرم روی آلی (روی-گلایسین)، ۲/۲۹۵ میلیگرم مس آلی (مس- گلایسین) و ۴۸۰ میلیگرم (منگنز –گلایسین) بودند. افزودنی مواد معدنی سرک بهصورت روزانه تغذیه شد. پروتکل دبل اووسینک برای تلقیح اجباری استفاده شد. غلظت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) در بین تیمارها تمایل به معنی­داری (۰۹/۰=P) را نشان داد و در تیمارهای سرک نسبت به شاهد بالاتر بود. غلظت پروژسترون (P۴) در روز ۱۱ پس از تلقیح تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (۰۵/۰>P). نسبت آبستنی به تلقیح مصنوعی (P/AI) (درصد) در اولین، مجموع اولین و دومین تلقیح در تیمارهای سرک آلی (CTM) و غیرآلی (ITM) بالاتر از شاهد بود (بهترتیب برابر ۱/۰=P و ۱۳/۰=.(P با توجه به نتایج این پژوهش افزایش سطح مواد معدنی کم­مصرف انتخابی روی، مس و منگنز بالاتر از توصیه شورای تحقیقات ملی (NRC, ۲۰۰۱)، در گاوهای برگشت به فحلی مکرر موجب بهبود باروری گردید.

کلیدواژه ها:

باروری ، برگشت به فحلی مکرر ، پروژسترون ، مواد معدنی کممصرف‏