کاربرد بیوتکنولوژی در کشاورزی راهی بسوی نیل به امنیت غذایی

امروزه جهان با مشکل بزرگی به نام رشد جمعیت مواجه است که یکی از پیامدهای آن کمبود غذا م یباشد و تامین غذای این جمعیت رو به رشد به بخش کشاورزی مربوط می شود. در چنین شرایطی، فناوری هایی مورد نیاز هستند که قابلیت تولید گیاهان، دام ها و بطور کلی موجوداتی با ویژگی های برتر را داشته باشند. این در حالی است که فناوری های سنتی کشاورزی به مرز محدودیت های خود نزدیک شده اند و انسان نیازمند بکارگیری فناوری هایی است که از پتانسیل بیشتری برخوردار باشند. از آنجا که نمونه بارز چنین فناوری هایی، بیوتکنولوژی است؛ مقاله حاضر که با استفاده از روش شناسی کتابخانه ای و مرور منابع دست دوم و جستجو در شبکه جهانی اینترنت به رشته تحریر درآمده، درصدد است تا به بحث در خصوص کاربرد بیوتکنولوژی در کشاورزی به عنوان راهی بسوی نیل به امنیت غذایی بپردازد. بیوتکنولوژی یا همان تکنیک های گوناگون استفاده از موجودات زنده (یا قسمتی از موجودات زنده) به منظور ساخت یا اصلاح محصولات، اصلاح گیاهان و جانوران و یا پرورش میکروارگانیزم ها برای کاربردهای ویژه، م یتواند در افزایش مقاومت گیاهان نسبت به آفات نباتی، استر سهای محیطی و افزایش ارزش غذایی محصولات کشاورزی نقش داشته باشد. کاربردهای دیگر آن در طیف گسترده شامل شناسایی عوامل آسی بزننده و بیماری ها از طریق تعیین نقشه ژنی گیاهان می باشد. انتظار می رود با بکارگیری بیوتکنولوژی در زمینه های مختلف کشاورزی بتوان در تامین غذا متناسب با نیاز جامعه و در نتیجه، نیل به امنیت غذایی گام برداشت

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، کشاورزی ، امنیت غذایی ، کشت بافت