بازنمایی جامعهگرایی در راستای ارزشآفرینی اجتماعی دانشگاه: تدوین شاخصی برای برونرسانی ترویجی دانشگاهی

ارزشآفرینی دانشگاه هم نشاندهنده نوعی تحول نسلی و هم بازتاب شکلی از پیوند با جامعه است. بر اساس دستهبندی مرسوم، نسلهای دانشگاه به (الف) آموزشمحور، (ب) پژوهش محور، (ج) کارآفرین و (د) توسعهگر تقسیم شده است. در این راستا چهار نسل پیوند دانشگاه با جامعه شامل: (۱) آموزش، (۲) آموزش + پژوهش، (۳) آموزش + پژوهش + فناوری/ کارآفرینی و (۴) پیوند کامل یا مشارکت تمام عیار دانشگاه در توسعه پایدار برشمرده شده است. این روند به معنای افزوده شدن کارکردهایی برای دانشگاه و در نتیجه، تعریف فرآیندها و ساختارهایی برای اجرای این کارکردها است. هر چند از منظر توازن ساختاری- کارکردی؛ افزوده شدن کارکردهایی جدید در دانشگاهها، موجب شکلگیری ساختارهای جدیدی در کنار ساختارهای پیشین که کارکردهای متعارف را به انجام میرسانند شده است. در بیشتر موارد، ساختارهای پیشین که دیگر کارکردی ندارند، حذف نشده (محو ساختارهای بیکارکرد) و یا با ساختارهای جدید یکپارچه نشدهاند (حل ساختارهای همکارکرد). بنابراین، به جای محو یا حل، ساختارهای جدید و قدیم روی هم غلطتیدهاند و در صورت عدم روغنکاری از طریق تقسیمکار هماهنگ یا مدیریت راهبردی یکپارچه، دچار اصطکاک شده و در حرکت ماشین دانشگاه خلل ایجاد خواهند نمود. به طور کلی، تغییر کارکرد و ارزیابی عملکرد دانشگاه نیازمند پایش، ارزشیابی و پیامدسنجی نهادی مبتنی بر یک شاخص نمایا است. در این مقاله، یک چارچوب ارزیابی جامع، شامل نشانگرهای برونرسانی ترویجی دانشگاهی به عنوان شاخص یک دانشگاه جامعهمحور و ارزشآفرین ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

دانشگاه ارزشآفرین ، دانشگاه جامعهگرا ، دانشگاه کارآفرین ، برونرسانی ترویجی دانشگاهی