بررسی برخی از شاخص های صیادی از داده های صید در آبهای شمالی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

صیادی دارای اثرات مستقیم و غیر مستقیم بر ذخایری آبزی و کل اکوسیستم بوده وهمچنین ساختار و کارکرد شبکه های غذایی اکوسیستم های دریایی را دچار تغییر می کند. میانگین (± انحراف معیار) صید کل طی ۲۱ سال دوره مطالعه ۷۰۸۵۲± ۱۳۱۸۱۹ تن با مقدار ۹۵% حدود اطمینان ۱۰۱۵۱۵- ۱۶۲۱۲۲ تن بوده و دارای روند افزایشی و معنی داری است(p ۰.۰۵ و R=۰.۱۲). افزایش صید کل و شاخص تعادل صیادی و نیز کاهش شاخص سطح تروفیکی و شروع کاهش میزان صید نرم تنان و ماهیان غضروفی در این استان می تواند نشان دهنده تغییرات شدید ساختار گونه های ماهی در این منطقه باشد. با توجه به نتایج بالا می تواند گفت در شرایط موجود میزان صید از حالت بهینه خود خارج شده و کاهش بهره برداری و یا حداقل افزایش نیافتن بهره برداری پیشنهاد میگردد.

کلیدواژه ها:

شاخص سطح تروفیکی ، شاخص تعادل صیادی ، شبکه های غذایی