هویت به ‏مثابه فرآیند معناسازی در سیاست خارجی عربستان براساس نظریهی کاستلز

هدف پژوهش حاضر، واکاوی کاربرد هویت در سیاست خارجی عربستان است. پژوهش بر این فرض استوار است که عربستان با استفاده از «هویت مشروعیت‏بخش»، «هویت مقاومت» و «هویت برنامه‏دار»، سیاست خارجی خود را دنبال کرده است. چارچوب نظری پژوهش براساس نظریه هویتی ایمانوئل کاستلز، برای تحلیل سیاست خارجی عربستان میباشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که عربستان سیاست خارجی خود را با استفاده از مفاهیم تکفیر، رجوع به گذشته، نهاد دینی برگرفته از آیین وهابیت، ساختار پادشاهی عربستان، موقعیت ژئوپلتیک و مبارزه با کانونهای انقلابی در منطقه، دنبال کرده است. در این راستا تلاش این کشور از بدو تاسیس تاکنون در سیاست خارجی، حمایت مالی و تسلیحاتی از گروه­های تکفیری میباشد.

کلیدواژه ها:

هویت ، مشروعیت‏بخش ، نظریه کاستلز ، عربستان ، سیاست خارجی