ضرورت رویکرد به فناوریهای شیمیایی سبز و استفاده از گاز طبیعی CNG به عنوان سوخت جایگزین

تجمع بیش از حد گاز دی‌اکسیدکربن (CO2) و انتشار آن زمانیکه سطوح پائینی اتمسفر زمین را ترک نکند موجب ایجاد پدیده گرمایش زمین که اغلب بعنوان اثرات گازهای گلخانه‌ای می‌شناسند، میگردد. سوخت‌های فسیلی بزرگ‌ترین منبع تولید‌کننده و انتشار دی‌اکسیدکربن هستند و مصرف آن‌ها باعث قطورتر شدن لایه دی‌اکسیدکربن در اطراف زمین می‌گردد. این لایه موجب نگهداشتن اشعه UV ساطع شده از خورشید در نزدیک سطح زمین و در نتیجه آن از بین‌رفتن و سوختن بافت و نسج انسان‌ها، حیوانات و گیاهان و در نهایت افزایش سرطان می‌گردد. همچنین گرم شدن تدریجی سطح زمین باعث افزایش گرمای زمین و ذوب‌شدن کوه‌های یخی چند میلیون ساله می‌شود. گازهای آزادشده از مصرف سوخت‌های فسیلی علاوه بر افزایش گازهای گلخانه‌ای، باعث آلودگی هوا نیز می‌شوند. دی‌اکسیدکربن، اکسیدهای نیتروژن و متان سه گاز گلخانه‌ای متداول هستند که مسبب کاهش کیفیت هوایی که تنفس می‌کنیم، می‌باشند. فرآیند گرمایش زمین با سرعت زیادی در حال افزایش است، در این حالت نیاز مبرمی به شیمی سبز و توسعه صنعت سبز احساس می‌شود تا اقدام سریعی برای کاهش و متوقف کردن این فرآیند، انجام دهد. گاز طبیعی یکی از منابع انرژی پاک در میان منابع متنوع انرژی است که امروزه استفاده می‌شود. CNG (گاز طبیعی فشرده) فرم گازی گاز طبیعی می‌باشد که به عنوان بهترین و مناسب‌ترین جایگزین در مقایسه با گازوئیل و بنزین استفاده می‌شود. در این مقاله ویژگی‌های شیمیایی CNG به عنوان سوخت سبز، مزایا و معایب CNG از دیدگاه زیست محیطی، رشد و توسعه اقتصادی CNG و مصرف آن در ایران مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت

کلیدواژه ها:

گاز طبیعی فشرده (CNG) ، گرمایش زمین ، سوخت جایگزین سبز ، شیمی سبز