بررسی زیست تخریب پذیری فنانترن در خاک های آلوده و تأثیر میزان کربن آلی خاک بر این فرایند

هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای از خطرناکترین آلاینده های نفتی می باشند. در این تحقیق، 6 گونه باکتریائی سودوموناس، مایکوباکتریم، کورینه باکتریم، اولی ژلا، دینوکوکوس و ایکنلا از خاکهای آلوده به ترکیبات نفتی تالاب شادگان جداسازی شدند. ابتدا آزمایش تجزیه زیستی هیدروکربن آروماتیک چند حلقه ای فنانترن توسط کشت مخلوط باکتری ها انجام و پس از گذشت 6 روز، فنانترن بطور کامل تجزیه شد. سپس زیست تخریب پذیری فنانترن در داخل خاک و در شرایط "در محل" مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، مقداری نمونه خاک رس سترون، به فنانترن آلوده شده و با کمک باکتری سودوموناس، میزان مصرف این ماده مورد بررسی قرار گرفت. مطابق نتایج بدست آمده، 80% فنانترن در نمونه حاوی باکتری در طی مدت 90 روز تجزیه شد. سپس به منظور بررسی تأثیر میزان کربن آلی خاک بر زیست تخریب پذیری فنانترن، 5 نمونه خاک با مقادیر مختلف کربن آلی (13/13 و 3/83 و 0/5 و 1/71 و 0/78) مورد آزمایش قرار گرفت. بنابر نتایج حاصله، با افزایش درصد کربن آلی خاک، میزان زیست دسترس پذیری فنانترن کمتر شده و درصد کمتری از آن مورد تجزیه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

فنانترن ، زیست تخریب پذیری ، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای ، سودوموناس