تحلیل و نقد نشان دانشگاه هنر تهران بر پایۀ الگوی «ادموند بورکه فلدمن»

بیان مسئله: نشان‌‌‌های دانشگاه‌‌‌های هر کشور،  بازنمای بخشی از فرهنگ بصری آن کشور است. نشان دانشگاه هنر تهران، نمونۀ ای از این ‌دست است که در عین سادگی به اعتبار جامعیت معانی نیازمند تحلیل، نقد و رمزگشایی است. در این پژوهش مشخصاً به سوال زیر پاسخ داده می‌شود. نشان دانشگاه هنر تهران چه میزان از معانی را در خویش گردآورده است و مخاطب را به چه مفاهیمی ارجاع می‌‌‌دهد؟ هدف: رمزگشایی نشان دانشگاه هنر تهران به منظور شناخت معنایی  نشانه­ های  فرهنگی ایرانی روش پژوهش: روش این پژوهش،  توصیفی ـ تفسیری؛ شیوۀ گردآوری اطلاعات ترکیب کتابخانه ­ای و میدانی  ابتدا بر پایۀ مصاحبه با طراح، سیر تکوینی آفرینش آن مرور خواهد شد؛ سپس بر پایۀ الگوی «ادموند بورکه فلدمن» طی چهار گام (توصیف، تحلیل فرمی، تفسیر و ارزیابی) نقد و تحلیل می‌گردد. یافته‌ها: اگر این نشان را تصویر تلقی کنیم با یک فرم انتزاعی ارگانیک روبه‌رو هستیم که حس پرواز را تداعی می‌کند و اگر از منظر خوش ­نویسی بدان بنگریم، نقطۀ نستعلیق و کسره‌ا‌ی در ذیل آن، نشانی نوشتاری را نمایش می‌دهد. ایجاز تصویری و معنایی این نشانه سبب شده از جنبۀ نمادین فراتر رود و به مرزهای رمز و اشاره وارد شود؛ با مرور نمونه‌های در دسترس از نشان دانشگاه‌های شاخص کشور می‌توان دریافت، طراحی این نشان، رویکرد متفاوتی  را نسبت به نشان‌های دانشگاهی پیش روی طراحان نهاده و بر طراحی تعدادی از نشان‌های دانشگاهی کشور تأثیر مستقیم داشته است.

کلیدواژه ها:

نشان دانشگاه هنر ، نقد آرم ، نشان نوشتاری ، نشان تصویری ، فلدمن