بررسی تأثیر زمین‌لرزه گُشت بر سامانه گسلی سراوان با استفاده از مدل انتقال تنش کولمب

زمین‌لرزۀ گُشت در 27 فروردین 1392 مناطقی از جنوب شرق ایران، جنوب افغانستان و غرب پاکستان را لرزاند. با توجه به انطباق کانون سطحی این زمین‌لرزه با منطقه‌ای کم‌جمعیت، میزان خسارات جانی و مالی آن بسیار اندک بود. بااین‌وجود به دلیل قدرت زیاد (7/7 ریشتر) و عمق کانونی ژرف این زمین‌لرزه در برخی از سرزمین‌های دور مانند هند و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج‌فارس حس شده است. نکتۀ قابل‌توجه، وقوع این زمین‌لرزه در زیرسامانۀ گسلی سراوان و امکان تأثیرپذیری آن از رخداد مذکور است. در این تحقیق، میزان این تأثیرپذیری موردبررسی قرارگرفته است. ازاین‌رو تغییرات تنش هم‌لرزه‌ای ناشی از زمین‌لرزۀ مذکور به روش مدل انتقال تنش کولمب محاسبه شد. نتایج به‌دست‌آمده مؤید تأثیرپذیری سامانۀ گسلی سراوان از زمین‌لرزه موردنظر بوده است. درعین‌حال پراکنش فعالیت‌های پس‌لرزه‌ای در نواحی افزایش تنش هم‌لرزه‌ای، بیانگر اعتبار روش مورداستفاده برای ارزیابی و شناسایی مناطق پرخطر لرزه‌ای است. با توجه به شرایط خاص مناطق آسیب‌دیده از زمین‌لرزه اصلی (به‌ویژه ساختمان‌های سست شده در اثر آن)، فعالیت‌های پس‌لرزه‌ای به‌مراتب می‌توانند مخرّب تر از زمین‌لرزه اصلی باشند. لذا تشخیص مناطق پرخطر فعالیت‌های پس‌لرزه‌ای می‌تواند نقش بسزایی در کاهش و کنترل صدمات ناشی از آن‌ها داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر تنش کولمب ، تنش هم‌لرزه‌ای ، توزیع پس‌لرزه‌ها ، مکران ، مخاطرات طبیعی