ارزیابی دقت روشهای تجربی براورد ارتفاع رواناب در حوزه های فاقد آمار

به جرات می توان گفت که بارشهای جوی مهمترین منبع تامین آب شیرین و رواناب های حاصل از این بارش ها اصلی ترین شکل دریافت آب در بیشتر مناطق دنیا می باشند بشر از گذشته در پی یافتن رابطه ای بین مقدار بارش انجام گرفته و میزان رواناب حاصل از آن است تا بتواند برروی این منبع خدادادی برنامه ریزی و مدیریت مناسب داشته باشد امروزه روشهای تجربی زیادی به منظور تعیین رواناب حاصل از بارش تعیین شده اند به عنوان نمونه از این روش های تجربی می توان به روش SCS روش شماره منحنی روش دپارتمان آبیاری هندوستان I.C.A.R روش جاستین تورک و کوتاین اشاره نمود. این روشهای تجربی معمولا بنا به مشاهده محققان از واقایع چند حوزه انتخابی بسط داده شده اند و در هنگام استفاده آنها در حوزه های دیگر با مقداری خطا همراه هستند بنابراین مناسب به نظر می رسد که کارایی تعدادی از این روشها در حوزه مورد مطالعه بررسی گردد. دراین مطالعه کارایی پنج روش تجربی شماره منحنی جاستین تورک کوتاین و ICAR در دو حوزه آبخیز منشا د و طرق مورد بررسی قرارگرفت .

کلیدواژه ها:

بارش ، رواناب ، تورک و کوتاین ، جاستین ، ICAR-SCS