بررسی پارامترهای دما و بارندگی حوضه آبخیز هراز تحت تأثیر تغییر اقلیم

به دلیل تفکیک فضایی کم و ساده سازی‌های مـدل‌های گردش عمومی جو در مقایسه با مدل های منطقه‌ای و کوتاه‌مدت، خروجی این مدل‌ها نمی تواند تقریب درستی از شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه ارائه دهد. بـا توجه بـه وقت‌گیر بودن و عـدم صرفه اقتصادی استفاده از مدل‌های دینامیکی، توجه عمومی به استفاده از روش‌های ریزمقیاس نمایی آماری افزایش یافته است. یکی از روش‌های مفید و معمولی در روش ریزمقیاس نمایی آماری،‌ روش SDSM می‌باشد. به این منظور، ابتدا پارامترهای جوی در منطقه طی 32 سال گذشته (2015-1984) با آزمون من- کندال بررسی شد. نتایج نشان داد سری زمانی داده‌های بارش و دما دارای روند معنی‌داری است. سپس با ریزمقیاس‌سازی آماری داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SDSM، پارامترهای روزانه دمای حداکثر، حداقل، متوسط و بارندگی حوضه آبریز هراز در استان مازندران، تحت سناریوهای RCP2.6 (خوش بینانه) و RCP8.5 (بدبینانه) و مدل اقلیمی CanESM2 از سری مدل‌های جدید CMIP5 در سه دوره بیست ساله آتی از سال 2020 تا 2079 شبیه‌سازی شد. در نهایت تحت سناریوی بحرانی‌تر RCP8.5 تا انتهای دوره پیش‌بینی مشخص شد که دمـای حداکثر، حداقل و متوسط حوضه به ترتیب 91/0، 13/1 و 96/0 درجه سانتی‌گراد نسبت به دوره پایه افزایش و بارش 1/15 درصد (4/7 میلی‌متر) کاهش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، حوضه آبریز هراز ، ریزمقیاس نمایی ، دما ، مدل SDSM