بررسی خشکسالی در حوضه آبریز زاینده رود با استفاده از دو منظر هواشناسی و هیدرولوژیکی

براساس تعاریف، خشکسالی را می توان در چهار سطح، هواشناسی، کشاورزی، هیدرولوژیکی و اجتماعی تقتصادی تعریف نمود. به منظور بررسی خشکسالی در هر سطح شاخص های متفاوتی را می توان بکار گرفت. در مطالعه حاضر، دو شاخص بارندگی استاندارد SPI و شاخص رواناب استاندارد SRI در محدوده بالاست سد زاینده رود از حوضه آبریز زاینده رود (گاو خونی) و در مقیاس های زمانی کوتاه مدت (یک و سه ماهه)، میان مدت (شش و نُه ماهه) و درازمدت (دوازده ماههه) مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان می دهد با افزایش مقیاس زمانی، ضریب همبستگی بین دو شاخص بارندگی استاندارد و رواناب استاندارد از 0/25 تا حدود 0/7 بالا می رود. همچنین در مقیاس با خشکسالی هیدرولوژیکی از منظر هواشناسی تعداد خشکسالی ها و ترسالی های گزاش شده بیشتر ولی شدت و طول دوره آنها کمتر است. هر دو نوع شاخص سال های 2008-2009 و 2011-2013 را به عنوان طولانی ترین خشکسالی ها شناسایی نموده اند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی هواشناسی ، SPI ، خشکسالی هیدرولوژیکی ، SRI ، حوضه آبریز زاینده رود