داستانهای اقلیمی رهیافتی برای شناخت معماری خانههای منطقه بر پایه نظریه منطقهگرایی انتقادی (مطالعۀ موردی: شهر تهران)
محل انتشار: فصلنامه مطالعات هنر اسلامی، دوره: 17، شماره: 39
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISLART-17-39_016
تاریخ نمایه سازی: 17 فروردین 1400
چکیده مقاله:
امروزه یکی از دغدغه های معماری در شهر تهران شکلگیری خانههایی فاقد هویت منطقهای، یکسانسازی محیط کالبدی و از بین رفتن هویت معماری و سیمای ظاهری خانهها است. این در حالیست که مفهوم سکونت و خانه در ایران با فرهنگ و اقلیم هر منطقه گره خورده است و این امر در داستانها و به طور خاص ادبیات اقلیمی و شناخت نگاه نویسندگان که برگرفته از لایههای زندگی افراد است قابل مطالعه و بررسی میباشد. مسئله ای که اینجا قابل طرح است بازشناسی نقش داستانهای اقلیمی در آگاهی از عناصر و ویژگی های معماری در گذشته است. روش تحقیق این پژوهش تفسیرگرایی با روش مطالعات تطبیقی و رویکرد پژوهش از نوع کیفی است. نوع پژوهش به لحاظ هدف بنیادی، و با توجه به اینکه خروجی آن قرار است از نوع روش باشد پس به لحاظ نوع نتایج تبیینی و به لحاظ شیوه تحلیل نقد ادبی است. شیوه گردآوری دادهها کتابخانهای و از آنجایی که بنیاد این پژوهش بهرهگیری از ادبیات اقلیمی ست، لذا از نقد ادبی و تحلیل محتوا استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از این است که از طریق اصول منطقهگرایی انتقادی میتوان با ویژگیهای داستانهای اقلیمی آشنا شد. کاربست روش نقد معنایی با رویکردهای روایتشناسی، لغوی(صورتگرایانه)، فنی، نشانهشناسی ساختاری، اجتماعی و زیباییشناسی در شناخت معماری خانه های قدیمی از طریق داستانهای اقلیمی مؤثر است. اهداف پژوهش 1.بررسی ویژگی های معماری خانه های قدیم تهران براساس داستانهای اقلیمی. 2.تبیین کاربرد نظریه منطقه گرایی انتقادی در بازشناسی معماری خانه های قدیم تهران. سؤالات پژوهش 1.چگونه میتوان از داستانهای اقلیمی در بازشناسی ویژگی های معماری خانه های قدیمی تهران استفاده کرد؟ 2.نظریه منطقه گرایی انتقادی چه کابردی در شناخت معماری خانه های قدیمی تهران دارد؟
کلیدواژه ها:
نویسندگان
گلرخ فریور
دانشجوی دکتری دانشکده معماری، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
منوچهر فروتن
استادیار گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
مریم چرخچیان
استادیار بخش هنر و معماری دانشگاه پیام نور، دکترای معماری، تهران، ایران.
رضا صادقی شهپر
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :