بررسی نقش بارکاری در تشدید اثرات روانی نامطلوب ناشی از مواجهه با صدا

زمینه و هدف: صدا بعنوان یكي از متداول ترین عوامل زیان آور شغلي باعث اثرات نامطلوب شنیداری و غیرشنیداری در انسانمي شود. بارکاری، بعنوان نیازهای چندگانه ذهني و فیزیكي یک وظیفه است. هدف این مطالعه بررسي نقش بارکاری در اثراترواني ناشي از مواجهه با صدا است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعي 50 نفر از کارگران صنعت سرامیک که تحت مواجهه با صدای بالاتر از حد مجاز قرارداشتند مورد بررسي قرار گرفتند. اندازه گیری میزان مواجهه با صدا در محیط کار با استفاده از روش دزیمتری انجام شد. حالاتخلقي افراد شامل دو زیرمقیاس استرس و تحریک با استفاده از چک لیست Stress-Arousal Checklist اندازه گیری شد.جهت اندازه گیری بارکاری در بین کارگران از پرسشنامه بارکاری NASA Task Load Index استفاده شد. از آزمونهمبستگي پیرسون و پارشیال برای بررسي ارتباط بین متغیرها در سطوح مختلف بارکاری استفاده شد.نتایج: دوزیمتری نشان می دهد که افراد در طول شیفت کاری خود با میانگین تراز صدای dBA 87 مواجهه دارند که بیشتر ازحد مجاز مي باشد. بر اساس امتیاز بارکاری، افراد به دو گروه بارکاری متوسط (امتیاز ≤ 50) و بارکاری زیاد (امتیاز > 50)تقسیم شدند. در سطح متوسط امتیاز بارکاری نمره سه متغیر حالات خلقي، استرس و تحریک به ترتیب برابر با 78/40، 3/804/47 بوده و در سطح بالای امتیاز بارکاری به ترتیب برابر با 79/48، 4/45 و 4/69 میباشد که نشان میدهد افزایش بارکاریباعث افزایش اثرات نامطلوب صدا مي شود (P-value<0.05).نتیجه گیری: بارکاری به عنوان یک عامل تشدید کننده اثرات نامطلوب رواني مواجهه با صدا عمل مي کند. افراد در سطوحبالای بارکاری سطح بیشتری از استرس، عدم تمرکز و در نتیجه کاهش راندمان و خطای عملكردی را تجربه مي کنند. بهینهسازی بارکاری بعنوان یک راهكار کنترلي کاهش اثرات نامطلوب غیرشنیداری صدا توصیه مي شود.

کلیدواژه ها:

بارکاری ، اثرات غیرشنیداری صدا ، دزیمتری ، استرس