ارزیابی توانمندی روش رادیوگرافی دیجیتال برای سنجش خوردگی زیر عایق

تشخیص و ارزیابی خوردگی زیر عایق یکی از مهمترین مشکلات صنعت گاز و نفت است. تشخیص عیوب زیر عایقها، بدون تخریب آنها علاوه بر صرفه اقتصادی از صرفه جویی زمانی نیز برخوردار است و از آلودگیهای محیطی نیز جلوگیری میکند. یکی از روشهایهای غیر مخرب برای این امر رادیوگرافی صنعتی است که با تابش اشعه ایکس و گاما و تهیه تصویر رادیوگرافی، اجزای درون لوله و خوردگیهای آنهاتشخیص داده می شود. در این تحقیق برای بررسی توانمندی رادیوگرافی یک لوله که با برشهای سطحی یک تا 4 میلیمتری عایق پشم شیشه و و روکش آلومینیومی تحت آزمون قرار گرفته و مقادیر برشها بررسی شدهاند. برای افزایش کنتراست تصاویر رادیوگرافی از روش گوسین کرنل برای بازسازی لبه ها و تصویر استفاده شده است. اندازه برشهای داده شده از روی رادیوگرافی و تصویر بازسازی شده بدست آمده و با مقادیر اصلی مقایسه شده اند. نتایج نشان میدهند که هرچند خطای اندازه گیری به علت پراکندگی بالای اشعه ایکس زیاد است ولی اندازه های بدست آمده در تصویر بازسازی شده به علت تیزتر شدن نواحی لبه ها، به مقادیر واقعی نزدیکتر است. این روش میتواند در تخمین صحیح آسیبهای زیر عایق کارایی مناسبی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

رادیوگرافی دیجیتال ، سنجش خوردگی زیر عایق ، پردازش تصویر ، کرنل گوسین