مقایسه ی آزمونهای پرتونگاری و ماوراء بنفش در شناسایی طرح های نهان و آسیب های تابلوهای نفیس

تابلوهای هنری که سرمایه های ارزشمند فرهنگی در هر کشوری هستند، همواره با خطراتی مانند پارگی، خراشیدگی و از بین رفتن رنگدانه ها تهدید میشوند. حوادث طبیعی، جابجایی غیرمسئولانه، قرار گرفتن در معرض نور و تغییرات درجه حرارت، عوامل ایجاد این خطرات هستند. میتوان از روشهای مختلف غیرمخرب مانند آزمون های پرتونگاری و ماوراء بنفش برای تشخیص محل آسیبها بدون صدمه به تابلوها استفاده کرد. در پرتونگاری به دلیل نفوذ اشعه ایکس به سطوح زیرین، علاوه بر طرح5 کلی تابلو، اطلاعاتی در مورد نقوش پنهان و آسیبهای عمقی بدست می آید. در بازرسی ماوراء بنفشبسته به نوع و مادّه ی رنگ بکار رفته اطلاعاتی در مورد خراشها و آسیبهای سطحی بدست می آید. تصاویر هر دو روش اطلاعات خوبی در اختیار متخصصین مرمت قرار میدهد، ولی اشکالاتی مانند عدم وضوح تصاویر و تاریک دیده شدن بعضی رنگها زیر نور ماوراء بنفش تشخیص ناحیه ی آسیب را دشوار میکند. استفاده از روشهای پردازش تصویر به عنوان ابزار کمکی برای افزایش کنتراست تصاویر، مناسب است. در این تحقیق از صافی گابور برای افزایش کیفیت و کاهش عدموضوح تصاویر استفاده شده است؛ صافی گابور از سطح آستانه ی خودکار بر مبنای انحراف و میانگین اطلاعات پیکسلی تصاویر استفاده میکند. تصاویر بازسازی شده توسط صافی گابور در شناسایی طرح های نهان و محل آسیبها مؤثر هستند.

کلیدواژه ها:

پرتونگاری و اشعه ماوراء بنفش ، طرحها و آسیبهای پنهان ، تابلوهای نفیس هنری ، صافی گابور ، پردازش تصویر.