طرح الگوی تعامل ناجا با قوای سه‌گانه در حوزه پیشگیری از جرم

هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی تعامل نیروی انتظامی با قوای سه‌گانه در حوزه پیشگیری از جرم بود. روش پژوهش توصیفی از نوع تحلیلی است. در جهان امروزی پیشگیری از جرم که با هدف کاهش فرصت‌ها و انگیزه‌های مجرمانه انجام می‌پذیرد، اهمیت بسیاری یافته است؛ زیرا ارتکاب جرم و بزه از راه‌های مختلف صورت می‌گیرد و پیچیدگی و گستردگی خاصی پیدا کرده که کشف آن زمان زیاد و هزینه‌های گزافی در پی خواهد داشت. تعامل نیروی انتظامی با قوای سه‌گانه در حوزه پیشگیری از جرم از عوامل مهمی محسوب می­شود که می­تواند امنیت اجتماعی را برای اقشار مختلف جامعه به ارمغان بیاورد. هرچند وظیفه پیشگیری از جرم مطابق با بند 5 اصل 156 قانون اساسی ایران (اقدام مناسب برای پیشگیری از جرم و اصلاح مجرمین) بر عهده قوه قضاییه نهاده شده است، اما متولی بودن قوه قضاییه در پیشگیری از جرم به معنای نقش نداشتن دیگر سازمان‌ها و نهادها نمی‌باشد، بلکه دیگر سازمان‌ها و نهادها به‌عنوان ابزار قوه قضاییه برای پیشگیری از جرم محسوب می‌شوند. لذا علت واگذاری این مهم به قوه قضاییه شاید به این دلیل باشد که مهم‌ترین ارگانی که به علل و عوامل و مؤلفه‌های جرم می‌تواند وقوف داشته باشد قوه قضاییه است. پیشگیری از وقوع جرم مستلزم ایجاد سازوکارها و تدارک اقدام‌هایی است که با مشارکت نیروی انتظامی، نهادها، قوای سه‌گانه، مؤسسه‌های مأمور به خدمت عمومی و شهرداری‌ها، رسانه و... تأمین می‌شود، بدین جهت در سایه ایجاد معاونت پیشگیری در قوه قضاییه ضمن برنامه‌ریزی و روشمند ساختن اقدام‌های آتی، نقش دیگر نهادها را نباید از یاد برد و باید پذیرفت که منظور قانون اساسی در وا نهادن وظیفه پیشگیری بر عهده قوه قضاییه، مدیریت آن به جهت تحقق و ارتباط موضوع با این قوه می‎باشد و بی‌شک دستگاه قضایی در پیشگیری از وقوع بزه از مشارکت دیگر نهادها، در حد وظیفه واگذارشده به آن‌ها و به اشکال مختلف بی‌نیاز نیست.

کلیدواژه ها:

تعامل ، نیروی انتظامی ، قوای سه‌گانه ، پیشگیری از وقوع جرم