بررسی رابطۀ بین تسهیم دانش و میزان کاربست مؤلفه‌‌های سازمان یادگیرنده در کتابخانه‌های دانشگاه‌های دولتی شهر اصفهان

مقدمه: امروزه کتابخانه‌ها با تغییرات وسیعی از لحاظ خدمات‌رسانی روبه‌رو هستند. بنابراین برای باقی‌ماندن در این محیطِ اطلاعاتیِ در حال تغییر، باید با تبدیل‌شدن به سازمان یادگیرنده، پژوهش و ریسک‌کردن را بپذیرند. هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین تسهیم دانش و میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده بر اساس مدل سنگه در کتابخانه های دانشگاه های دولتی شهر اصفهان است. روش‌شناسی: روش پژوهش توصیفی‌همبستگی و جامعۀ آماری شامل کلیۀ کتابداران شاغل (نمونه 120 نفر) در دانشگاه اصفهان، صنعتی اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در سال 1393 است. در این پژوهش از پرسشنامه های استاندارد تسهیم دانش و نیز پرسشنامۀ محقق ساختۀ سازمان یادگیرنده استفاده شد. برای تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از آماره‌های فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، و واریانس و در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و خی‌دو استفاده شده است. یافته‌ها: مقدار r مشاهده شده در سطح 05/0P همبستگی مثبت و معناداری را بین تسهیم دانش و میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده در کتابخانه‌های دانشگاه اصفهان، صنعتی اصفهان و علوم پزشکی اصفهان نشان داد. همچنین بین تسهیم دانش و مؤلفه های سازمان یادگیرنده از جمله تسلط شخصی، آرمان مشترک، مدل‌های ذهنی، یادگیری تیمی و نگرش سیستمی رابطۀ مثبت معنادار مشاهده گردید. ازطرف‌دیگر، برحسب دانشگاه های مختلف نیز تفاوت وجود دارد. نتیجه‌گیری: باتوجه به اهمیت تسهیم دانش و همبستگی مثبت میان تسهیم دانش و میزان کاربست مؤلفه‌های سازمان یادگیرنده، راهکارهایی جهت افزایش میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده و تسهیم دانش کتابداران پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

تسهیم دانش ، سازمان یادگیرنده ، مدیریت دانش ، کتابداران ، کتابخانه‌های دانشگاهی ، اصفهان