اثر ژنوتیپ‌های متفاوت‌ (I/D)ACE و ACTN-3 (R/X) بر بعضی از عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد مهارت‌های حرکتی کودکان پسر 6 تا 8 سال

مقدمه: شناسایی عوامل مؤثر بر عملکرد جسمانی و رشد مهارت‌های حرکتی کودکان می‌تواند اهمیت فراوانی در مشارکت در فعالیت بدنی، پیشگیری از اضافه‌وزن و چاقی و همچنین شناسایی و هدایت استعداد‌های برتر ورزشی کودکان داشته باشد؛ ازاین‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ژنوتیپ‌های متفاوت ACE (I/D) و ACTN-3 (R/X)، بر بعضی از عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد مهارت‌های حرکتی کودکان انجام‌شده ‌است.  مواد و روش‌ها: جامعۀ آماری این پژوهش، شامل همۀ کودکان پسر مدرسه‌ای 6 الی 8 ساله از شهر تهران بود که به شکل تصادفی خوشه‌ای، تعداد 50 نفر به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل آزمون‌های آمادگی جسمانی، آزمون مهارت‌های حرکتی درشت اولریخ- ویرایش سوم و استفاده از PCR برای تعیین پلی‌مورفیسم ژن ACE و ACTN-3 بود. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون‌ تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون t مستقل در سطح معناداری P<0.05 تحلیل شدند.  یافته‌های پژوهش: نتایج نشان داد که کودکان برخوردار از آلل D ژن ACE، (ژنوتیپ DD یا ID)، نسبت ‌به کودکان دارای ژنوتیپ II (P<0.05) و کودکان برخوردار از آلل R ژن ACTN-3 (ژنوتیپ RR یا RX)، نسبت به کودکان دارای ژنوتیپ XX (P<0.05)، قدرت عضلانی بیشتری در دست و پا و همچنین سطح مهارت‌های حرکتی جابجایی بالاتری دارند؛ اما تفاوت‌ معناداری در عملکرد مهارت‌های حرکتی توپی (P>0.05) مشاهده نشد. بحث و نتیجه‌گیری: کودکان برخوردار از ژنوتیپ‌های DD یا ID ژن ACE و ژنوتیپ‌های RR یا RX ژن ACTN-3‌، سطح رشد جسمانی بالاتر و متعاقباً سطح بالاتری در اجرای مهارت‌های حرکتی جابجایی دارند و در صورت فراهم بودن شرایط محیطی مناسب، این افراد در آینده نیز، به اجرای مهارت‌های ورزشی در سطوح بالای عملکردی قادر خواهند بود.

کلیدواژه ها:

Children ، Genotype ، Motor development ، Phenotype ، Physical fitness ، Sport gene ، ژنوتیپ ، فنوتیپ ، ژن ورزشی ، آمادگی جسمانی ، رشد حرکتی ، کودکان