بررسی و ارزیابی و مقایسه انواع الگوریتم های خوشه بندی در شبکه های موردی (اقتضائی) سیار: مروری سامانمند

در شبکه های موردی سیار، گره ها هیچ دانشی نسبت به اتصالات شبک های که در آن قرار دارند ندارند. هر گره برای ارسال اطلاعات به گره دیگر باید عمل کشف مسیر و عمل نگهداری مسیر را انجام دهد. این نوع شبکه بدلیل پویایی، با پیچیدگی ها و محدودیت های طراحی مثل عدم داشتن زیر ساخت ارتباطی مشخص، تغییر با گذشت زمان، محدودیت انرژی، محدودیت پهنای باند و کیفیت و امنیتو همکاری گره ها مواجه است. با توجه به این مسائل، بهینه سازی پهنای باند، کنترل قدرت و انرژی و بهبود کیفیت انتقال از اولویت های این نوع شبکه ها است. مسیریابی از مهم ترین چالش های شبکه های موردی سیار می باشد که یکی از انواع روش های مسیریابی بحث خوشه بندی گره ها و تعیین سرخوشه است به طوری که گره ها بتوانند انرژی کمتری مصرف کنند و طول عمر زیادی داشته باشند که باعث افزایش طول عمر کل شبکه می شود. در این مقاله ما به بررسی انواع روش های خوشه بندی می پردازیم و یک دسته بندی کلی از انواع مختلف تقسیم بندی های آن ارائه می دهیم همچنین عملکرد هر روش به همراه انواع الگوریتم های هر کدام از روش ها و مزایا و معایب هر یک را در یک جدولی نمایش می دهیم. سپس بعضی از الگوریتم ها را با چهار پارامتر محدوده انتقال، سرعت حرکت، باتری ودرجه اتصال با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معی اره، روش فرایند سلسله مراتبی تحلیلی AHP رتبه بندی می کنیم .

کلیدواژه ها:

خوشه بندی ، شبکه موردی سیار ، کیفیت انتقال ، سرخوشه ، مسیریابی ، تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره