بررسی مصرف فسفر و محلول‌پاشی عناصر ریز‌مغذی بر عملکرد علوفه و بذر در دو اکوتیپ یونجه

در تحقیقی سه ساله (1393-1390) اثرات مصرف تلفیقی عناصر فسفر و ریزمغذی‌ (حاوی آهن، منگنز، مس و روی) بر خصوصیات کمی و کیفی بذر و علوفه تولیدی دو اکوتیپ یونجه همدانی و رهنانی، در ایستگاه تحقیقات گلپایگان مورد مطالعه قرار گرفتند. به این منظور از طرح آماری کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده گردید که در آن دو اکوتیپ یونجه رهنانی و همدانی به‌عنوان عامل اصلی و تلفیق میزان مصرف کودهای فسفر در سه سطح صفر، 65 و 120 کیلوگرم در هکتار در دو حالت محلول‌پاشی و عدم محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی به‌عنوان عامل فرعی به‌صورت تیمار مرکب بررسی گردید. بر اساس نتایج، میانگین عملکرد علوفه تر و بذر در اکوتیپ‌های همدانی و رهنانی بدون اختلاف معنی‌دار به‌ترتیب 40/35 و 77/34 تن در هکتار و 498 و 487 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. سال اثر معنی‌داری بر عملکرد علوفه تر و خشک، میزان بذر تولیدی و وزن هزار دانه داشت به‌گونه‌ای که حداقل و حداکثر صفات یاد شده به‌ترتیب مربوط به سال اول و دوم بود. بیشترین مقدار علوفه تر تولیدی با مقدار 42/45 تن در هکتار، بیشترین میزان بذر تولیدی با مقدار 689 کیلوگرم در هکتار و بیشترین درصد جوانه‌زنی بذر با میزان 12/95 درصد در تیمار کودی 120 کیلوگرم در هکتار فسفر همراه با محلول‌پاشی با عناصر ریزمغذی حاصل شد. مقادیر یاد شده در تیمار شاهد (بدون کود فسفر و عدم محلول پاشی عناصر ریزمغذی) دارای حداقل مقدار بود.

کلیدواژه ها:

اکوتیپ رهنانی ، اکوتیپ همدانی ، درصد جوانه‌زنی ، کود ، وزن هزار دانه