ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی ژنوتیپ‏های جدید کینوا در کشت بهاره در منطقه کرج

کینوا با نام علمی Chenopodium quinoa Willd. بومی مناطق آند قاره آمریکا می‏باشد. ژنوتیپ‏های مختلف کینوا تنوع بالایی از نقطه نظر صفات مختلفی چون حساسیت به طول روز، موارد مصرف، اندازه و رنگ بذر، میزان مواد تغذیه‏ای و ضدتغذیه‏ی دانه، تحمل به تنش‏های زیستی و غیرزیستی دارا هستند. با توجه به اهداف توسعه‏ای کینوا در کشور، نیاز به ژنوتیپ‏های جدید بسیار ملموس می‏باشد. در این پروژه سیزده ژنوتیپ جدید کینوا شامل ژنوتیپ‏های Atlas ,EQ101, EQ102, EQ103, EQ104, EQ105, EQ106, Amiralla Marangani, Amiralla Sacaca, Blanka Dejunine, Kancolla, Salsada Inia, Rosada De Huncaya در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی در سه تکرار و به مدت دو سال 1398-1397 در ایستگاه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ EQ101، بالاترین عملکرد دانه و ارتفاع بوته، بیشترین درصد پروتئین دانه و کمترین میزان ساپونین را به خود اختصاص داد. ژنوتیپ‏های EQ103 زودرس‏ترین و ارقام Marangani،Kancolla ، Rosada و Salsada دیررس‏ترین ارقام بودند. از طرفی ژنوتیپ EQ105 بالاترین درصد روغن دانه را داشت. ژنوتیپ Marangani نیز ضخیم‏ترین ساقه را در بین تمامی ژنوتیپ‏ها دارا بود. در مجموع نتایج این آزمایش نشان داد که تمامی ژنوتیپ‏های مورد مطالعه سازگار با کشت بهاره در منطقه کرج هستند.

کلیدواژه ها:

ساپونین ، عملکرد دانه ، کشت بهاره