مباحثی پیرامون روش مشارکتی مدرسه در مزرعه FFS و نتایج تجارب موفق دراین زمینه در راستای توسعه پایدار کشاورزی محیط زیست و منابع طبیعی

امروزه صاحبنظران مسائل توسعه براین باورند که در جریان تغییر و تحولات اجتماعی و اقتصادی مردم به عنوان مرکز ثقل و ترکیب کننده منابع امکانات و سرمایه و عوامل اصلی حرکت توسعه محسوب می شوند از این رو میزان اطلاعات واگاهی و مشارکت آنان در برنامه های توسعه امری اجتناب ناپذیر و الزامی می باشد. ترویج کشاورزی و منابع طبیعی بعنوان یکی از مهمترین عوامل پیوندکارگزاران دولتی این بخش با مردم بویژه کشاورزان و بهره برداران عمل کرده است. یکی از روشهای نوین جلب مشارکت کشاورزان و بهره برداران روش مدرسه در مزرعه یا FFS که مخفف Farmer field school می باشد که با شعار اموزش توام با یادگیریدر صدد است که پیوند بین کشاورز محقق و مروج را ایجاد نماید و خلا چندین و چندساله بیگانگی سه بخش تحقیق و ترویج و اجرا را ازبین ببرد. مقاله حاضر بدنبال تشریح این روش و مقایسه آن با روشهای متداول ترویج بوده و با بررسی نتایج اجرای این روش در استانهای سمنان، گیلان و مازندران که هزینههای تولید را کاهش داده مقدار مصرف آب را کاهش داده و مشارکت فعال مردم را مهیا نموده است می خواهد پیشنهادنماد که از این روش در همه طرحهای توسعه های کشاورزی و منابع طبیعی استفاده شده و مشارکت مردم در اجرای اینگونه طرحها می تواند راهی بسوی توسعه پایدار و مشارکتی اب و خاک کشور باشد.

کلیدواژه ها:

روش مدرسه درمزرعه ، توسعه پایداری کشاورزی و منابع طبیعی ، مشارکت ، توسعه مشارکتی