برخی نکات فنی در اندازه‌گیری رسوب در خروجی حوزه‌‌‌‌‌‌‎‏‌های آبخیز کوچک

اندازه‌گیری و ارزیابی داده‌های فرسایش خاک و تولید رسوب در مقیاس‌های زمانی و مکانی مختلف، به‌منظور پیشرفت دانش فرسایش خاک، ارزیابی مدل‌ها و طراحی آزمایش‌های فرسایش خاک حیاتی است. تغییرات زمانی بسیار زیاد فرسایش و رسوبدهی به­ویژه در آبخیزهای کوچک، لحاظ تمهیدات فنی ویژه در اندازه­گیری آن­ها را ضروری می­سازد به‌طوری­که بتوان داده­های مورد نظر را به درستی ثبت کرد. در این راستا، مقاله حاضر با هدف تبیین نکات فنی و ملاحظات در اندازه‌گیری رسوب‌دهی حوزه‌های آبخیز تحقیقاتی کوچک طرح‌ریزی شده است. بررسی سوابق موجود دلالت بر نقش رویدادهای حداکثر در رسوبدهی حوزه‌های آبخیز دارد. به‌گونه‌ای‌ که یک واقعه حداکثری (با دوره بازگشت بالا) به‌تنهایی می‌تواند میانگین داده‌ها را تغییر دهد. بنابراین برایرسیدنبهیکمیانگینقابلاعتماداز رسوب‌دهیدرشرایططبیعی،جمع­آوریداده­هایطولانی مدت ضرورتدارد. برای اندازه­گیری رسوب معلق ابتدا نمونه­بردار مخصوص رسوب معلق از جریان­های موقتی مشتمل بر دو نوع ساده و خودکار، و تقسیم کننده جریان معرفی شده است. سپس ضرورت ساخت مخازن بتنی و بندهای رسوبگیر در خروجی آبخیزهای آزمایشی تبیین و روش­های مختلف رسوب­سنجی برای اندازه­گیری بار کل (مجموع بار کف و معلق) تشریح شده­اند.

کلیدواژه ها:

حوزه آبخیز آزمایشی ، اندازه‌گیری رسوب ، رویدادهای حداکثر