تفاوت‌های آگاهی از قصدِ عمل و مؤلفه‌های پتانسیل آمادگی در حرکات خودآگاه ارادی در افراد دارای اختلال بولیمیا

مقدمه: در این پژوهش با اتکا به روشِ Libet تفاوتِ وضعیت آمادگی یا پتانسیل آمادگی در یک عمل ارادی، همچنین زمان ادراک شده از قصدِ عمل و زمان ادراک شده از انجام آن عمل بین دو گروه مبتلا به اختلال بولیمیا و گروه عادی فاقد اختلال مورد مطالعه قرار گرفت. روش کار: 36 آزمودنی‌ (19 نفر دارای اختلال بولیمیا و 17 نفر عادی فاقد اختلال) در دو بلوک 40 تلاشی شرکت داده شدند. در هر دو بلوک از آزمودنی­‌ها خواسته می­‌شد با توجه به عقربۀ ساعت Libet هر وقت که خواستند دکمه­ای را فشار دهند. در بلوک اول آزمودنی‌ها زمان ادراک قصد برای عملِ فشار دادن کلید و در بلوک دوم زمان ادراک خود عمل فشار دادن کلید را گزارش دادند و همزمان اطلاعات مربوط به مولفه‌های قله و هِنگامه الکتروآنسفالوگرافیِ آنها برای 64 کانال ثبت گردید. یافته­‌ها: یافته‌ها نشان داد که هیچ­گونه تفاوت معناداری بین دو گروه از لحاظ زمان ادراک قصد و میل فشار دادن کلید و زمان ادراکِ عملِ فشار دادن کلید وجود نداشت. اما نتایج حاصله از داده‌های الکتروآنسفالوگرافی در مولفه قلۀ بلوک ادراک قصد و میل در کانال‌های 1CP، 5CP و PZ تفاوت معناداری بین دو گروه واجد اختلال بولیمیا و فاقد اختلال (عادی) نشان داد. نتیجه‌­گیری: با توجه به این که کانال‌های معنادار شده بین دو گروه، با بخش آهیانۀ مغز مرتبط هستند، این یافته‌ها نشان می‌دهند که آگاهی از قصد و میل انجام عمل در افراد مبتلا به اختلال بولیمیا در سطح عصب‌شناختی دچار اشکال است.

کلیدواژه ها:

Readiness potential ، Intention ، Voluntary action ، Electroencephalography ، Bulimia nervosa ، پتانسیل آمادگی ، قصد خودآگاه ، اعمالِ ارادی ، الکتروآنسفالوگرافی ، اختلال بولیمیا