اثر کلرید سدیم بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک برخی پایه‌ها و دورگه‌‌های پسته

شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی است که می‌تواند رشد گیاه را زیر تأثیر قرار دهد. بـا توجه به تفاوت حساسیت رقم‌‌های مختلف پسته نسبت به شوری، تعیین مقاوم‌ترین رقم‌‌ها، غیرقابل اجتناب به نظر می‌رسد. به این منظور، تلاقی‌های کنترل شده بین رقم ایتالیا و پایه‌های بادامی ریز زرند، قزوینی، سرخس و آتلانتیکا به‌عنوان والد مادری بـا پایه انتیگریما به‌عنوان والد پدری انجام شد. دانهال‌های به‌دست‌آمده، والدین آن‌ها وUCB1، در سال دوم به‌مدت نه هفته مورد آزمـون شـوری (شاهد، 75، 150 و 225 میلی‌مولار) قرار گرفتند. نتیجه‌ها نشان داد که پایه‌های بادامی ریز زرند، قزوینی و دورگه‌ بادامی ریز زرند× انتیگریما دارای تحمل نسبی بیشتری به شـوری بودنـد. هم‌چنین نشان داده شد در رقم‌های متحمل به شوری با افزایش شوری، قطر و طول ساقه، تعداد برگ، تعداد برگ سوخته (بافت‌مرده)، سطح برگ، وزن تر و خـشک اندام هوایی و ریشه کاهش یافت، هم‌چنین مقدار کلسیم و پتاسیم برگ به‌دلیل ویژگی ضدیت با سدیم کاهش یافت اما مقدار سدیم و کلر ریشه و اندام‌های هوایی افزایش نشان داد. هم‌چنین، با افزایش کلرید سدیم، شاخص کلروفیل، کلروفیل‌های a، b و کل کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

Chlorophyll ، Crosses ، Pistachios ، Resistant rootstocks ، پسته ، تلاقی کنترل شده ، پایه‌های مقاوم ، کلروفیل