سازوکارهای خواقلیمی در برنج برای تاب آوری در برابر تنش خشکی

تنش خشکی به عنوان یک عامل مؤثر کاهش تولید در گیاهان شناخته شده است. به طوری که برنج Oryza sativa L. یک محصول غذایی مهم است و در طول چرخه زندگی خود در مقا ی سه با سایر محصولات به مقدار بی شتری آب نیاز دارد. از این رو، تنش مربوط به آب تهدی د شدیدی برای تولید برنج است. خشکی چالش بزرگی است که تولید برنج را محدود می کند، برنج از نظر مورفولوژیکی (تغییر در سطح برگ، حجم تاج پوشش، وزن کل بیوماس و یا وزن تاج پوشش، قطر تنه، سطح مقطع تنه، کاهش جوانه زنی، ارتفاع گیاه ، زیست توده گیاه، تعداد پنجه، صفات مختلف ریشه و برگ)، فیزیولوژیکی (خفط تورژسانس، بهبود مقاومت پرتوپلاسمی، کاهش فتوسنتز، تعرق، هدایت روزن های، کاهش پتانسیل آب برگ، محتوای نسبی آب، محتوای کلروفیل، فعالیت فوتوسیستم II ) تأثیر می گذارد. سطح بیوشی میایی (تجمع محافط اسمزی مانند پرولین، قندها، پلی آمینها و آنتی اکسیدان ها) و در نتیجه بر عملکرد آن تأثیر می گذارد. برای تسهیل انتخاب یا توسعه انواع برنج متحمل به خشکی، درک کامل سازوکارها و مکانیزم های مختلف حاکم بر عملکرد برنج تحت شرایط تنش آبی یک پیش نیاز است.

کلیدواژه ها:

برنج ، تنش آب ، تنش خشکی ، مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی