مکانیابی بهینه دستگاه های خودپرداز بانکها با استفاده از ترکیب روشهای فازی، مدل AHP و الگوریتم ژنتیک

با رشد روزافزون جمعیت شهرها و افزایش تراکنشهای مالی اهمیت دسترسی به بانکها بیشتر میشود و از سوی دیگر انتخاب مکان از عوامل مهم در فعالیتهای بنگاه های اقتصادی است. ازاینرو علوم مبتنی بر مکان شامل برنامه ریزان شهری و ناحیه ای و مدیریت بانکها و غیره با توجه به اقتصاد شهری و همچنین روابط اداره ها با همدیگر، مناطق مختلف شهر به دنبال تکنیکها و روشهای بهینه ی تعیین و انتخاب مکان بنگاه ها برای کاربردهای گوناگون شهری بوده و هستند. جهت مکانیابی مناسب خودپرداز، به یک سامانه خودکار با کارایی بالا نیاز است. در این مقاله، مسئله یافتن بهترین مکان جهت قرارگیری خودپرداز بانکها موردبررسی قرار می گیرد به طوریکه خودپرداز مناطق بیشتری را پوشش داده و هزینه ها را به حداقل برساند. معیارهای مؤثر در مکانیابی خودپرداز بانکها شامل پراکندگی جمعیت، مراکز خرید، ازدحام شهری، شعاع دسترسی، نزدیکی به مترو یا ایستگاه اتوبوس، پارکینگ، نزدیکی به ادارات، بیمارستان و نوع اراضی هستند. روش پیشنهادی در این مقاله جهت یافتن بهترین مکان برای قرارگیری بهینه خودپرداز بانکها در شهر تبریز، ترکیب استنتاج فازی، تحلیل سلسله مراتبی و الگوریتم ژنتیک است. پس از پیاده سازی و آزمایش روش پیشنهادی، مکانهای بهینه جهت قرارگیری مناسب خودپرداز بانکها با مکانهای فعلی این خودپردازها مقایسه شدند که نتایج آزمایشها روی شهر تبریز نشان داد روش پیشنهادی پاسخ بهتری نسبت به وضعیت فعلی میباشد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی خودپرداز بانکها ، سیستم استنتاج فازی ، الگوریتم ژنتیک ، تحلیل سلسله مراتبی