تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی تعادل، کنترل حرکتی، وضعیتی و عملکرد قدم زدن سالمندان مرد ورزشکار

مقدمه: با شروع سالمندی قدرت عضلات کاهش یافته و افراد تلاش می کنند تا حد امکان با حفظ استقلال خود سالم باقی بمانند. انجام فعالیت های منظم ورزشی عامل پیشگیری و یا حتی درمان مشکلات ناشی از فرآیند پیری معرفی شده است. هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی سالمندان ورزشکار بود. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد ۴۰ نفر از مردان سالمند فعال (۱۲/۷۴±۶۲ سال) به صورت دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی، در دو گروه تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی ترکیبی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه به مدت ۶۰ دقیقه به تمرین پرداختند. یافته ها: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون تمرین ترکیبی بر بهبود تعادل ایستا (P=۰/۰۰۲)، کنترل حرکتی (P=۰/۰۰۲) و عملکرد راه یافتن (P=۰/۰۰۲) در گروه تمرینات ترکیبی تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین گروه تمرین ترکیبی و کنترل در تعادل ایستا (P=۰/۰۰۲)، کنترل حرکتی (P=۰/۰۱) اختلاف معناداری وجود داشت، اما در عملکرد راه رفتن تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که یک دوره تمرین ترکیبی می تواند بر بهبود کنترل حرکتی، تعادل و عملکرد راه رفتن در مردان سالمند فعال موثر باشد و احتمال زمین خوردن افراد را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

سالمندان ورزشکار ، متغیرهای منتخب بیومکانیکی