افزودنی های خوراکی فایتوژنیک در تغذیه طیور

افزودنیهای خوراکی فایتوژنیک، افزودنی های خوراکی گیاهی و یا گیاهان دارویی هستند که به شکل مواد طبیعی در تغذیه طیور به کار میروند. این مواد از گیاهان و عصاره های آنها، مثل روغنهای اسانسی، مشتق میشوند. در مقایسه با آنتی بیوتیکهای سنتتیک، افزودنی های خوراکی فایتوژنیک، به عنوان موادی طبیعی، غیرسمی و بدون بقایای مضر بوده و افزودنیهای ایده آلی برای طیور هستند. رایج ترین افزودنیهای خوراکی فایتوژنیک در تغذیه طیور، پونه کوهی، آویشن، سیر، ترب کوهی، فلفل سیاه، نعناع فلفلی، دارچین، رازیانه، گل میخک، رزماری و مریمگلی میباشند. بسیاری از خواص مفید ترکیبات گیاهی ناشی از مولکولهای بیواکتیو (زیست فعال) آنها شامل تیمول، کارواکرول، آلیسین، سینه اُل، اوژنول، لینالول، آنتول، کپسایسین، آلیل ایزوتیوسیانات و پیپرین می باشند. افزودنیهای خوراکی فایتوژنیک دارای اثرات ضدمیکروبی، ضدقارچ، ضدویروس، ضدانگلی و ضدسمیت هستند. از جمله مزایای استفاده از افزودنی های فایتوژنیک در تغذیه طیور، افزایش مصرف خوراک، تحریک هضم، افزایش عملکرد رشد، کاهش بروز بیماری، بهبود پارامترهای تولیدمثلی، بهرهوری خوراک و سودآوری میباشد. افزودنیهای خوراکی فایتوژنیک مستخرج از بخشهای مختلف گیاهان معطر را میتوان در محدوده 0/01 تا 30 گرم در کیلوگرم (پونه کوهی 10 تا 30 گرم در کیلوگرم، سیر 1/5 تا 2 گرم در کیلوگرم خوراک، رزماری 5 تا 10 گرم در کیلوگرم خوراک و پودر رزماری 0/5 گرم در کیلوگرم خوراک) به خوراک اضافه کرد، در حالیکه از روغنهای اسانسی میتوان در محدوده ( 500 میلیگرم در کیلوگرم خوراک از عصاره رزماری و مریم گلی، 50 تا 300 میلیگرم در کیلوگرم خوراک از عصاره پونه کوهی، 100 تا 600 میلیگرم در کیلوگرم خوراک از عصاره گل میخک و 100 میلیگرم در کیلوگرم خوراک از تیمول) در خوراک استفاده کرد. به طورکلی میتوان از افزودنیهای خوراکی فایتوژنیک به عنوان جایگزین آنتی بیوتیکها، به دلیل نداشتن اثرات سوء، به جا نگذاشتن بقایای مضر، سالم بودن و سازگاری با محیط زیست، در جهت به حداکثر رساندن عملکرد طیور استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ، ترکیبات زیست فعال ، ایمنی ، جایگزین آنتی بیوتیک ، خواص ضدمیکروبی