تبیین اصل شفافیت در معماری معاصر ایرانی

با آغاز معماری مدرن، واژگان جدیدی با مفاهیم متعدد، وارد ادبیات معماری جهان شدند که از آن جمله میتوان به اصل شفافیت در معماری اشاره کرد .این اصل را- که همواره در این سبک به دیده ی مثبت به آن نگریسته میشود، میتوان به نوعی تجلی تفکرات مدرن دانست .در دیدگاه پس تمدرن، گسترش شفافیت در قالب معماری شیشه ای، زمینه ی نقد کاربرد وسیع آن، توسط منتقدان مدرنیسم را به وجود آورد و آنها شفافیت واضح را به عنوان شفافیت ادراکی یا دیدنی و شفافیت پدیداری را به عنوان شفافیت ذهنی یا خواندنی طبقه بندی کردند .حرکت معماری در طول تاریخ به سمت شفافیت و بیان معمارانه،کم کردن ماده و افزایش فضا بوده به طوری که این روند در معماری ایران به صورت بارزتری خود را نشان داده و جهان بینی اسلامی که پس از حضور اسلام در ایران بر این سرزمین حاکم میشود و به اصل تکامل هستی از حالت مادی به حالت روحی معتقد است به این روند سرعت بیشتری می بخشد . در معماری ایرانی شاهد قرارگیری جمع میان صورت و معنا در کنار یکدیگر میباشیم، که صورت ظاهری معماری ایرانی را در شفافیت فضاهای آن معنا کرده، که این شفافیت در بردارنده سلسله مراتب فضایی، ریتم، حرکت فضایی، تداوم روشنی و تاریکی، پیوستگی و همبستگی فضاهاست .این سؤال مطرح است که نمود و بروز شفافیت در معماری معاصر ایرانی چگونه میباشد .در تحقیق حاضر از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است و روش ابزار مورد استفاده تحقیق نیز از روش میدانی و کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک مکتوب میباشد .بدین منظور در قسمت نظری با استفاده از مطالعه کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک مکتوب استفاده شده و ضمن مراجعه به منابع و ماخذ موجود و در دسترس و مطرح نمودن دیدگاه های مختلف و تجزیه و تحلیل آنها سعی شده وجوه ممکن مساله مورد توجه قرار داده شود .رویکرد پژوهش بر مبنای بازشناسی مفهوم شفافیت در معماری معاصر ایران و تحلیل آن در معماری معاصر ایران میباشد.

کلیدواژه ها:

شفافیت ، معماری معاصر ، معماری معاصر ایران ، اصل شفافیت