تأثیر کاربرد کودهای کُندرها و اسید هیومیک بر کیفیت تولید نشای توپی گل حنای گینه نو (Impatiens hawkeri “Devine Scarlet Red”)
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 350
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-9-1_002
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
چکیده مقاله:
تغذیه بهینه یکی از مؤثرترین راهکارها برای بهبود کیفیت نشا در صنعت گلکاری است. در این راستا، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی گل حنای گینه نو در محیط گلخانه انجام گرفت. تیمارها شامل کود کُندرهای یارامیلا کمپلکس با فرمول کودی S8-MgO7/2-18-11-12 در پنج سطح (صفر، 5/1، 3، 5/4 و 6 کیلوگرم بر متر مکعب) و اسید هیومیک در سه سطح (صفر، 2 و 4 کیلوگرم بر متر مکعب) در ترکیب با بستر کاشت بودند. بذرهای نسل اول گل حنای گینه نو در سینیهای نشا و در بستری شامل 50% پیتماس، 40% پرلیت و 10% پوسته برنج (بهصورت حجمی) کشت شدند. هفتاد روز پس از کاشت بذرها، صفات ارتفاع نشا، تعداد برگ، قطر ساقه، وزن تر و خشک کل اندام هوایی و ریشه، میزان کلروفیل و غلظت عناصر برگ ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع نشا (38/4 سانتیمتر) در کاربرد 3 کیلوگرم بر متر مکعب کود کُندرها، به همراه 4 کیلوگرم بر متر مکعب اسید هیومیک، بیشترین قطر ساقه (3 میلیمتر) با کاربرد 5/4 کیلوگرم بر متر مکعب کود کندرها و بیشترین تعداد برگ (9/18) در تیمار 3 کیلوگرم بر متر مکعب کود کندرها مشاهده شد. به نظر میرسد که کود کندرها سبب افزایش کارایی مصرف عناصر غذایی و کاهش آبشویی آنها شده و همچنین اسید هیومیک سبب افزایش جذب عناصر در مرحله تولید نشای توپی شده است. با توجه به نتایج، سطوح کودی 3 تا 5/4 کیلوگرم بر متر مکعب کود کندرها و 2 تا 4 کیلوگرم بر متر مکعب اسید هیومیک برای پرورش نشای گل حنای گینه نو توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
Transplant vegetative traits ، Optimum nutrition ، Nutrients’ use efficiency. ، صفات رویشی نشا ، تغذیه بهینه ، کارایی مصرف عناصر غذایی
نویسندگان
لیلا محمدی
Dept. of Hort., College of Agric., Shahrekord Univ., Shahrekord, Iran.
سعید ریزی
Dept. of Hort., College of Agric., Shahrekord Univ., Shahrekord, Iran.
عبدالرحمان محمدخانی
Dept. of Hort., College of Agric., Shahrekord Univ., Shahrekord, Iran.
رحیم برزگر
Dept. of Hort., College of Agric., Shahrekord Univ., Shahrekord, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :