تأثیر اندازه ذرات پرلیت و مخلوط آن با پیت ماس بر درصد اسانس و عملکرد گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis) در سیستم هیدروپونیک
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 332
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-9-3_004
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
چکیده مقاله:
نوع بستر کشت بر رشد محصولات هیدروپونیک تأثیر دارد. به منظور انتخاب بستر کشت مناسب برای بادرنجبویه در شرایط کشت بدون خاک، دو آزمایش گلخانهای مجزا با استفاده از بسترهای کشت حاوی اندازههای مختلف پرلیت و مخلوط پرلیت و پیت ماس انجام شد. تیمارهای آزمایش اول شامل بستر پرلیت (خیلی ریز (کوچکتر از 0/5 میلیمتر)، ریز (1-0/5 میلیمتر)، متوسط (1-1/5 میلیمتر)، درشت (2-1/5 میلیمتر) و خیلی درشت (بیش از 2 میلیمتر)) به صورت 100% حجمی و تیمارهای آزمایش دوم شامل مخلوط اندازههای پرلیت با 50% پیت ماس(50:50) و پیت ماس (100%) حجمی بودند. آزمایشها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار طراحی شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری در پارامترهای مورد اندازهگیری در بسترهای معدنی (اندازههای مختلف پرلیت)، بسترهای آلی (پیت ماس) و مخلوط بسترهای آلی و معدنی مشاهده شد. بیشترین وزن تر (98 گرم)، وزن خشک (5/29 گرم) و عملکرد اسانس (0/13 گرم برای هر گلدان) در بستر پرلیت 1-0/5 میلیمتر بهدست آمد. در بسترهای مخلوط پرلیت و پیت ماس، بیشترین وزن تر (189 گرم) و وزن خشک (62/4 گرم) در مخلوطی که اندازه پرلیت آن 1/5-1 میلیمتر بود، بهدست آمد. بیشترین عملکرد اسانس (0/28 گرم در گلدان) در تیمار پیت ماس خالص مشاهده شد. بهطور کلی، میتوان نتیجهگیری کرد که اگرچه افزودن پیت ماس به بسترهای پرلیت باعث افزایش پارامترهای رشد و عملکرد بادرنجبویه گردید، لیکن، در تهیه بستر کشت، باید اندازه پرلیت نیز مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام فرخی
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Urmia University, Urmia, Iran
عباس صمدی
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Urmia University, Urmia, Iran
امیر رحیمی
Dept. of Agron., College of Agric., Urmia University, Urmia, Iran.
فرخ اسدزاده
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Urmia University, Urmia, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :