نانومیلههای نانوبرگدار شده دیاکسید تیتانیم دوفازی بهمنظور استفاده در کاربردهای فتوالکتروشیمیایی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 358
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAME-37-2_007
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
چکیده مقاله:
پوشش نانومیلههای روتایل بهروش هیدروترمال سنتز و سپس نانوبرگهای آناتاز روی آنها بهشیوه محلولی رشد داده شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی لایه نازک متشکل از نانومیلهها نشان دادند که این لایه یکنواخت و عاری از ترک بوده و نانومیلهها دارای قطر متوسط 90 نانومتر و ارتفاع 2 میکرومتر هستند و بهواسطه پیش جوانهگذاری دیاکسید تیتانیم روی زیرلایه که زبری سطحی آن را کم کرده است، دارای چگالی مطلوب و جهتگیری عمودی نسبت به زیرلایه هستند. تصویر لایه نازک نهایی نشان داد که نانوبرگها بهصورت یکنواخت روی نانومیلهها رشد کردهاند و مساحت سطح ویژه و زبری آنها را بهطور قابل ملاحظهای افزایش دادهاند. آنالیز عنصری، امکان دوپ شدن یونهای کلر و فلوئور در لایه نازک دیاکسید تیتانیم را نشان داد. طیفهای رامان و پراش پرتوی ایکس لایههای نازک، ساختار دوفازی پوشش را تأیید کردند. آزمون پراشسنجی پرتوی ایکس، رشد بلوری ناهمسانگرد نانومیلهها (عمود بر سطح زیرلایه) را نیز تأیید کرد. طیفسنجیهای بازتاب و عبور پخشی نور نشان دادند که مقدار انرژی فاصله نواری برای لایههای نازک متشکل از نانومیلهها و نانومیلههای نانوبرگدار شده دیاکسید تیتانیم بهترتیب 78/2 و 82/2 الکترونولت است و میزان به داماندازی نور در پوشش نهایی بیشتر است. نانوساختار سنتز شده بهدلایل دارا بودن مشخصههای برجستهای از جمله جدایش و انتقال بهبود یافته حاملهای بار (بهعلت وجود ساختار دوفازی)، مساحت سطح ویژه و میزان به داماندازی نور زیاد (بهعلت وجود نانوبرگها) و انرژی فاصله نواری کم (بهعلت دوپ شدن یونهای غیر فلزی در ساختار) یک ماده مناسب برای جایگزینی با نانومیلههای دیاکسید تیتانیم متداول مورد استفاده در کاربردهای فتوالکتروشیمیایی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شروین دانشور اصل
Department of Materials Science and Engineering, Sharif University of Technology, Tehran, Iran.
خطیب الاسلام صدرنژاد
Department of Materials Science and Engineering, Sharif University of Technology, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :