بسط مدل های عاملی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای از طریق قیمت گذاری عوامل ارزش، مومنتوم و کیفیت سهام

تلاش‌هایی درگذشته در راستای یافتن الگوی مناسب قیمت‌گذاری دارایی‌ها صورت گرفته که منجر به شکل گرفتن فرضیه بازار کارا شده و پژوهش‌های این حوزه در جهت کشف عوامل ریسک مؤثر بر پیش‌بینی بازده انجام‌شده است. با توجه به رابطه معکوس و قوی عوامل ارزش و مومنتوم و عدم استفاده هم‌زمان از آن‌ها در مدل‌های قیمت‌گذاری و نیز عدم استفاده از کیفیت سهام به‌عنوان نماینده عوامل سودآوری و سرمایه‌گذاری در مدل‌ها، اساس کار پژوهش حاضر ارائه مدلی چهار عاملی و نوین بر مبنای عوامل ارزش، مومنتوم و کیفیت سهام به همراه ریسک بازار و مقایسه آن با مدل‌های رقیب بوده است. به همین منظور با اعمال محدودیت‌هایی طی دوره زمانی سال‌های 1395-1386، تعداد 120 شرکت با روش حذف سیستماتیک برای نمونه انتخاب شد و آزمون‌های‌لازم با روش تحلیل پرتفو به اجرا درآمد. نتایج آزمون مدل‌ها و فرضیات بیانگر وجود همگرایی بین عوامل ارزش، مومنتوم و کیفیت سهام با بازده مازاد سهام بوده و این سه عامل منجر به‌صرف ریسک در پرتفو های مصون‌سازی بر مبنای ویژگی شده است. همچنین مدل چهار عاملی مزبور، بالاترین توان توضیح دهندگی و بهترین عملکرد را نسبت به مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای نظیر مدل (CAPM) و مدل سه عاملی فاما و فرنچ ارائه داده است.  

کلیدواژه ها:

Momentum ، Value ، Stock Quality ، capital asset pricing Factor model ، مومنتوم ، ارزش ، کیفیت سهام ، عامل بازار ، مدل عاملی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای