زیبایی‌شناسی آرایه‌های ادبی در بهشت گمشدۀ جان میلتون و دیوان رودکی سمرقندی

هدف از تحقیق حاضر، بازشناسی پیوند میان هنر و ادبیّات با واکاوی در یکی از عناصر سازندۀ زیبایی‌شناسی؛ یعنی آرایه‌های ادبی است تا بتواند از این رهگذر از یک سو با بررسی آرایه‌های ادبی که بر آرایش سخن، زیبایی کلام و رسایی معانی می‌افزایند، تأثیر این فرایند مذکور را در ارتقای سطح معانی در دو اثر بهشت‌گمشدۀ جان میلتون و دیوان رودکی سمرقندی دریابد و از سوی دیگر زیبایی‌شناسی را به‌عنوان شاخه‌ای از فلسفه که منعکس­کنندۀ ارتباط حسّی اثر با مخاطب و میزان لذّتی است که خواننده از اثر می‌برد، نشان دهد. پژوهش پیش روی با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی بهشت‌گمشدۀ جان میلتون و دیوان رودکی به تحلیل نمونه‌هایی از آرایه‌های ادبی به کار گرفته شده در این دو اثر پرداخته است. این تحلیل نشان می­دهد که هر دو شاعر در کاربرد ابزارهای بلاغی نه تنها آگاهانه عمل کرده‌اند، بلکه نحوۀ استفاده و میزان کاربرد این آرایه‌ها در راستای فرم‌دهی به متن و القاء معانی مورد هدفشان قرار دارد.

کلیدواژه ها:

بهشت‌گمشده ، دیوان رودکی ، هنر ، زیبایی‌شناسی ، آرایه‌های ادبی.