رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و جهت گیری مذهبی با سازگاری زناشویی

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و جهت گیری مذهبی با سازگاری زناشوییزوجین فرهنگی شهرستان مانه و سملقان بود. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری، کلیه یزوجین فرهنگی آموزش وپرورش شهرستان مانه وسملقان بودند که از بین آنها 130 زوج به روش نمونه گیریتصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم کوتاه پرسشنامه ی طرحواره های ناسازگاراولیه یانگ (2005)، جهت گیری مذهبی آلپورت (فگین، 1963) و مقیاس سازگاری زناشوییاسپاینر (1976) صورت گرفت. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام وآزمون t گروه های مستقل تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین طرحواره های بیگانگی اجتماعی، نقصشرم، خود انضباطی ناکافی، اطاعت، معیارهای سرسختانه و بازداری هیجانی با سازگاری زناشویی رابطه منفیمعنادار وجود دارد. بیشترین همبستگی میان بازداری هیجانی و سازگاری زناشویی بود. سایر طرحواره هایناسازگار اولیه رابطه معناداری با سازگاری زناشویی نداشتند. رابطه جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویینیز معنادار بود. رگرسیون گام به گام نیز گویای آن بود که در بهترین مدل پیش بینی جهت گیری مذهبی،طرحواره های وابستگی/ شکست، بیگانگی اجتماعی، نقص/ شرم، از خود گذشتگی و خود انضباطی ناکافی/اطاعت قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی بوده و 14 درصد از واریانس سازگاری زناشویی را تبیین میکنند. سایر نتایج نشان داد که بین زنان و مردان در طرحواره های ناسازگار اولیه، جهت گیری مذهبی وسازگاری زناشویی تفاوت معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، جهت گیری مذهبی ، زوجین فرهنگی