پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس امیدواری به آینده شغلی و سودمندی ادراکی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس امیدواری به آینده شغلی و سودمندی ادراکیبود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را دانش آموزان بدسرپرست تحت پوشش سازمان بهزیستیشهر تهران تشکیل دادند و 360 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامههای انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) پرسشنامه نگرش به تحصیل و آینده شغلی تارویردی زاده و همکاران (1396) و پرسشنامهسودمندی ادراکی هاسمن و هلپرت (2007) بود. تحلیل داده ها با روش همبستگی و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج رگرسیوننشان داد که بین امیدواری به آینده شغلی، سودمندی ادراکی و مؤلفه انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه وجوددارد و امیدواری به آینده شغلی، سودمندی ادراکی پیش بینی کننده معنی دار انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هستند.بر این اساس میتوان این نوع متغیرها را در آموزش دانش آموزان در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

امیدواری به آینده شغلی ، سودمندی ادراکی ، انگیزش پیشرفت ، هیجان پیشرفت