خودکشی؛ علل، پیش آیندها، آموزش و راهکارهای پیشگیرانه

خودکشی، یکی از مهم ترین آسیب های اجتماعی است که متاسفانه مسیری یک طرفه را طی می کند و دومین عامل مرگ و میر در جهان دربین نوجوانان و جوانان بین ۱۵ تا ۲۹ سالگی هست. در مورد علل و سبب شناسی خودکشی می توان به عوامل بسیار گسترده ای اشاره کرد. از این ریسک۔ فاکتورهای مهم خانواده و روابط موجود در خانواده، انزوا و تنهایی و عدم تعلق به دیگران، دسترسی به ابزارهای خودکشی نقش دارند. برای پیشگیری از خودکشی باید در چند سطح دست به مداخله زد. در سطح فردی می توان از افراد موجود در محله یک پایش کلی و عمومی به عمل آورد. در سطح خانوادگی می توان به اهمیت خانواده در گرایش افراد به خودکشی اشاره کرد. هیچ شکی نیست که مهم ترین عامل در گرایش افراد به سمت بیماری و خودکشی، عوامل خانوادگی است. باید روابط خانوادگی آنها را کشف نمود، ناسازگاریهای خانوادگی را شناسایی کرد، روابط مناسب و درست درون خانواده و بین اعضا را آموزش داد. ضمنا به خانواده ها آگاهی داد. در سطح اجتماعی و محلی، با برگزاری برنامه های محلی و گردهم آوردن اعضا در کنار هم می تواند بسیار یاریگر باشد. شبکه ی حمایتی اجتماعی یکی از بازدارنده های قدرتمند در برابر هر نوع آسیب اجتماعی است. در سطح پزشکی و بهداشتی باید بر تجویز مسکن های روانی توسط روان پزشکان نظارت به عمل آورد. از این یافته ها نتیجه گرفته می شود که برای کاهش یا کنترل این آسیب باید در سطح فردی، خانوادگی، پزشکی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دست به عمل زد.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، پیشگیری ، جوانان