تحلیل رمان «السقوط فی الشمس» اثر سناء شعلان بر مبنای نظریه جریان سیال ذهن
محل انتشار: مجله لسان مبین، دوره: 11، شماره: 40
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 297
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LEM-11-40_004
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1399
چکیده مقاله:
جریان سیال ذهن، شیوة خاصی از روایت داستان است که براساس شگردهای متنوع روایی، پرشهای زمانی پیدرپی، درهم ریختگی دستوری، تبعیت از زمان ذهنی شخصیتهای داستان و همچنین با نوعی شعرگونگی در زبان شکل میگیرد. در این پژوهش با روش توصیفیتحلیلی بارزترین مبانی جریان سیال ذهن در رمان «السقوط فی الشمس» یعنی طرح داستان، شگردهای روایی، زمان و همچنین شعرگونگی را به بحث گذاردهایم. «السقوط فی الشمس»، ماهیتی اجتماعی و عاشقانه دارد و مبتنی بر فلسفة عشق، ایثار و انتظار است. یافتههای پژوهش نشان میدهد، شعلان با یک تغییر کیفی در کانون روایت که اغلب مردانه است، به زن فرصت میدهد تا خودش دربارة ناامیدیها، ناکامیها و زیانهای زنانهاش سخن بگوید. شعلان این فرآیند را با دو شگرد تکگویی درونی مستقیم و خودگویی به اجرا میگذارد تا خواننده بتواند بدون دخالت وی در جریان افکار و احساسات آرتمیس، شخصیت اصلی رمان، قرار بگیرد. کانون روایت نیز دائما بین زمان عینی و ذهنی و میان لایههای مرتبط با هریک از این دو جابهجا میشود تا پدیدة پرشهای زمانی در رمان شکل بگیرد که دستآوردش، تکاپوی خواننده برای کشف حقیقت است و سرانجام شعرگونگی اتفاق میافتد تا زبان رمان در چندمعناییهای بیان ادبی پیچیده شود. انجام این پژوهش ضروری است، زیرا توجه به الگوهای جدید در رماننویسی و میزان تأثیر این الگوها در توسعه و تحول رمان عربی نیاز به بحث و بررسی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی زارع برمی
استادیار گروه مترجمی زبان عربی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه دامغان، ایران
فاطمه کاظمی
دکترای تخصصی زبان و ادبیات عربی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران