بررسی تاثیر داروهای ضد رتروویروسی و میزان پایبندی به آن ها در بیماران مبتلا به ایدز

زمینه و هدف : داروهای ضدرتروویروسی با مهار پلاسمایی ویروس HIV اثرات نامطلوب آن را در افراد آلوده تخفیف میدهند و در اصل هدف این درمان پیشگیری از پیشرفت بیماری، بهبود کیفیت زندگی و کاهش مرگ و میر است و کلید موفقیت آن خواست و اراده ی فرد HIV مثبت جهت پایبندی به رژیم های ضد رتروویروسی ترکیبی میباشد. هرچه پایبندی به درمان کاهش می یابد، بار ویروسی افزایش می یابد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر داروهای ضد رتروویروسی و میزان پایبندی به آنها در کنترل ایدز میباشد.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه ی مروری سیستماتیک است که توسط بررسی مقالات پایگاه های داده و وب سایت های علمی معتبر شامل : Scopus ،Science direct ،Pubmed،elsevier و با کلمات کلیدی هپاتیت c ، اعتیاد تزریقی، سرنگ مشترک و سرنگ آلوده در طول سال های 2008 تا 2018 با استفاده از الگوی Prisma انجام شد.یافته ها: طبق نتایج مطالعات، میان بیماران با و بدون درمان ضد رتروویروسی تفاوت معنی داری از نظر فوت وجود داشت و بطور کلی بیشترین میزان فوت در معتادان تزریقی و بیمارانی که سابقه درمان با متادون نداشتند، مشاهده گردید. از میان دریافت کنندگان درمان ضد رتروویروسی درصد معنی داری به درمان پایبندی نداشتند.نتیجه گیری: درصورت شروع به موقع درمان ضد رتروویروسی و پایبندی بیماران به آن همچنین متادون درمانی جهت حذف اعتیاد تزریقی، موفقیت درمان حاصل خواهد شد. این پایبندی بر روی عملکرد سیستم ایمنی، جلوگیری از پیشرفت بیماری، بهبود کیفیت زندگی و طول عمر تاثیر خواهد گذاشت.

کلیدواژه ها:

درمان ایدز ، رتروویروس ، پایبندی به درمان ، HIV