کاربرد ذغال فعال، اسید آسکوربیک و فلوروگلوسینول در کنترل قهوه‌ای شدن کالوس و القاء اندام‌زایی غیرمستقیم در انجیر معابد (Ficus religiosa L.)

انجیر معابد (Ficus religiosa) درخت جنگلی چند منظوره با طول عمر طولانی می‌باشد. این گیاه ارزش زینتی و دارویی داشته و در مراسم مذهبی از آن استفاده می‌شود. میزان تکثیر این گیاه در طبیعت پایین است. این پژوهش با هدف بررسی اثر اسید آسکوربیک، فلوروگلوسینول و ذغال فعال در کنترل قهوه‌ای شدن کالوس و میزان باززایی کالوس حاصل از برگ گیاهک انجیر معابد در شرایط درون شیشه‌ای انجام شد. بدین منظور، از غلظت‌های مختلف اسید آسکوربیک (500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر)، فلوروگلوسینول (100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) و ذغال فعال (2 و 4 گرم در لیتر) در محیط کشت پایه MS حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر BAP به همراه 1/0 میلی‌گرم در لیتر IBA استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد بهترین تیمار جهت کنترل فنل، با افزودن 1000 میلی‌گرم بر لیتر اسید اسکوربیک به محیط کشت با حداقل تعداد واکشت (2-3) به دست آمد. بیشترین درصد باز‌زایی (100‌%)، بیشترین تعداد شاخساره (56/5) و همچنین بیشترین تعداد واکشت (33/11) از تیمار 200 میلی‌گرم در لیتر فلوروگلوسینول بدست آمد. بطور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن سطوح بالایی از اسید آسکوربیک و ذغال فعال به محیط کشت، به طور قابل توجهی منجر به کنترل تولید ترکیبات فنلی ریزنمونه‌ها می‌گردد.

کلیدواژه ها:

Ficus religiosa ، In vitro ، Medicinal plant ، Shoot multiplication ، Subculture ، انجیر معابد ، تکثیر شاخساره ، ریز کشت ، شرایط درون شیشه‌ای ، گیاه دارویی