بررسی میزان اضطراب پژوهش و شناسایی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران

هدف: به سبب لزوم انجام پژوهش‌ در جوامع علمی و فشارهای ناشی از آن، پژوهشگران دچار تنش‌ها و فشارهای روحی شده که این وضعیت اضطراب پژوهش نامیده می­شود. ازاین‌رو، مطالعه حاضر به بررسی میزان اضطراب پژوهش و عوامل مرتبط با آن در میان دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397 پرداخته است. روش‌ها: پژوهش حاضر ازنظر نوع کاربردی بوده که به روش پیمایشی انجام‌گرفته است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران تشکیل داده و تعداد 248 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روایی پرسشنامه محقق ساخته با استفاده ازنظر دو تن صاحب‌نظر از رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی و دو تن صاحب‌نظر در رشته مدیریت اطلاعات سلامت ازلحاظ محتوایی تائید گردید. پایایی ابزار نیز با محاسبه ضریب آلفای کرون باخ ( 875/0) تأیید گردید. داده‌ها بر اساس آزمون های کولموگروف–اسمیرنف، تی تک نمونه و مستقل، همبستگی پیرسون و اسپیرمن با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند. نتایج: میانگین اضطراب پژوهش دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران برابر 19/3 و فراتر از حد متوسط است. عواملی همچون مهارت استفاده از اینترنت و رایانه، میزان استفاده از کتابخانه و تسلط بر زبان انگلیسی تأثیر کاهنده ای بر میزان اضطراب پژوهش آنان دارد؛ اما عامل «احساس قرار گرفتن در فضای رقابتی» باعث افزایش اضطراب پژوهش در دانشجویان می شود. نتیجه‌گیری: دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران در انجام فعالیت های پژوهشی احساس اضطراب می کنند. مدیران پژوهشی و مسئولان کتابخانه‌های این دانشگاه بایستی به عوامل بروز آن توجه کنند و به‌منظور کنترل اضطراب پژوهشی دانشجویان، برنامه‌ها و راهکارهایی (همانند طرح پژوهشیاری، دوره های سواد اطلاعاتی و نظایر آن) را مدنظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

Research Anxiety ، Students ، Iran University of Medical Sciences ، اضطراب پژوهش ، دانشجویان ، دانشگاه علوم پزشکی ایران