مقایسه روش های مونت کارلو و روش ترکیبی منطق فازی-PSO در مدل سازی ارتفاع موج دریا
محل انتشار: دوفصلنامه مهندسی دریا، دوره: 13، شماره: 25
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 297
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MARIN-13-25_010
تاریخ نمایه سازی: 1 بهمن 1399
چکیده مقاله:
با توجه به اثرگذاری امواج دریا بر فعالیتهای دریایی، به بررسی ارتفاع موج و تاثیر عوامل مختلف بر این متغیر در منطقه چابهار پرداخته شد. به این منظور از اطلاعات امواج طی سالهای آماری 1386 تا 1390، برای مدلسازی روزانه و آمار ماههای بهمن و اسفند سال 1385 برای مدلسازی ساعتی استفاده شد. نتایج روش مونتکارلو با نتایج حاصل از روش استنتاج فازی مبتنی بر الگوریتم ازدحام ذرات مقایسه گردید. نتایج نشان داد روش مونتکارلو در هر دو بازه ساعتی و روزانه عملکرد بهتری داشته، بهطوریکه ضریب تبیین، جذر میانگین مربعات خطا، شاخص توافق ویلموت و میانگین قدر مطلق خطا به ترتیب برابر 941/0، 08/0، 9822/0 و 0545/0 برای مدلسازی ساعتی و 8499/0، 1878/0، 9499/0 و 1199/0 برای بازه روزانه حاصل شد. در مدل ترکیبی، معیارهای آماری فوق به ترتیب برابر با 911/0، 1065/0، 9647/0 و 0698/0 برای مدلسازی ساعتی و 8316/0، 2225/0، 9109/0 و 1665/0 برای مدلسازی روزانه بدست آمد. مقایسه نتایج، حاکی از عملکرد مناسب مدل مونتکارلو در مدلسازی ارتفاع موج برای این منطقه بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم علیان نژاد
دانشگاه شهید باهنر کرمان
بهرام بختیاری
دانشگاه شهید باهنر کرمان
کورش قادری
دانشگاه شهید باهنر کرمان