تحلیل مسیریابی در معماری بناهای موزه و آرامگاهی به روش چیدمان فضا نمونه موردی: (آرامگاه های نادرشاه، بوعلی سینا، ملک الشعرا)

طراحی آرامگاه ها بایدشایسته مقامات ومراتب روحانی شخص متوفی باشد. با توجه به آن که درسلسله مراتب حرکتی رسیدن به آرامگاه نیازبه وجود فضاها و مراتبی به لحاظ درک و آمادگی ذهنی افراد است چگونگی مسیریابی افراد در فضاها مسئله چالش برانگیزی خواهد بود. هدف از بررسی موضوع حاضر در وهله نخست مطالعه بر روی مفاهیم و معیارهای مسیریابی و کاربرد آن درمعماری است تا در مرحله بعد به چگونگی تجلی آن در بناهای موزه و آرامگاه ساخته شده در دوره پهلوی پی برد. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی_استنباطی می باشد که از روش چیدمان فضا با بهره گیری از نرم افزار دپزمپ به شیوه کمی و کیفی صورت می پذیرد. یافته ها بیانگر آن است که در فضاهای آرامگاهی سلسله مراتب حرکتی رسیدن به آرامگاه مورد اهمیت بوده و فضاهایی چون ورودی اصلی، لابی مرکزی و راهروهاکه جز فضاهایی باتعاملات اجتماعی بیشتری می باشند از بیشترین میزان ارتباط بصری و حرکتی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

مسیریابی ، چیدمان فضا ، نادرشاه ، بوعلی سینا ، ملک الشعرا