بررسی عوامل مدیریت کشاورزان در زمینه کشاورزی شهرستان اندیمشک

وقوع خشکسالی از ویژگی های اصلی آب و هوای ایران محسوب می شود که هم در قلمرو آب و هوایی مرطوب و هم خشک قابل مشاهده است. این حالت در نتیجه وجود نوسان های آب و هوایی شدید در مقیاس های مختلف زمانی حاصل می شود. برای مقابله با خشکسالی در کشورهای مختلف از راهکارهای متفاوتی استفاده می شود. آن چه تاکنون بیشتر برای کاهش خسارت های خشکسالی در ایران مدنظر بوده است، مدیریت خشکسالی می باشد. بخش کشاورزی حدود 90 درصد کل آب موجود و در دسترس را مصرف می نماید. در این تحقیق با توجه به اینکه مهم ترین متغیر تحقیق یعنی مدیریت خشکسالی وضعیت نسبتا مشابهی در روستاهای مختلف شهرستان اندیمشک دارد، روش نمونه گیری تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. و بر اساس حجم جامعه آماری در هر یک از مراکز خدمات جهاد کشاورزی، حجم نمونه تعیین و جامعه مورد نظر مورد پرسشگری واقع شد. یافته های تحقیق نشان داد که 1/2 درصد در سطح مدیریت خشکسالی بسیار پایین، 8/7 درصد از نمونه آماری مورد مطالعه از سطح مدیریت خشکسالی پایین برخوردار بوده، 17 درصد آن ها از سطح مدیریت خشکسالی متوسط و 43/6 درصد از آن ها از سطح مدیریت خشکسالی بالا و 29/6 درصد دارای سطح مدیریت خشکسالی بسیار بالا می باشند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، مدیریت خشکسالی ، گندمکار ، شهرستان اندیمشک