مشخصات چینهشناسی، سنگنگاری و رخسارهای نهشتههای بوکسیتی - لاتریتی تاش و آستانه در البرز شرقی: رهیافتهای دیرینه محیطی
محل انتشار: دوفصلنامه رخساره های رسوبی، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 206
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSF-8-1_005
تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1399
چکیده مقاله:
نهشتههای بوکسیتی ـ لاتریتی تاش و آستانه به ترتیب در 40 کیلومتری شمال شاهرود و 30 کیلومتری شمال غرب دامغان واقع شدهاند. نهشته بوکسیتی تاش به شکل یک افق چینهسان در بین سنگآهکهای سازند روته و سنگآهکهای دولومیتی سازند الیکا قرار دارد، در حالی که نهشته لاتریتی آستانه به صورت چینه سان بین سنگ آهکهای دولومیتی الیکا و شیل و ماسه سنگهای سازند شمشک واقع شده است. بافتهای پلیتومورفیک و میکروگرانولار از فراوان ترین عناصر بافتی زمینه و اووئیدها، پیزوئیدها و پلتها از مهمترین عناصر بافتی متمایز در این نهشتهها است. تجزیه و تحلیلهای بافتی، هر دو خاستگاه برجازا و نابرجازا را برای این نهشتهها نشان میدهد. بر اساس شواهد سنگ نگاری و رخسارهای، نهشتههای تاش و آستانه به ترتیب به پنج و سه واحد مجزا قابل تفکیک میباشند. نهشته تاش به طور عمده از دیاسپور، آناتاز، کائولینیت، هماتیت، گوتیت و برتیرین و نهشته آستانه از کوارتز، هماتیت، گوتیت، کائولینیت و آناتاز تشکیل شدهاند. یافتههای چینهشناسی، سنگ نگاری و رخسارهای نشانگر سه مرحله اصلی در سرگذشت تشکیل نهشته تاش و دو مرحله اصلی در تشکیل نهشته آستانه است. در مرحله اول، مواد بوکسیتی، لاتریتی و کانیهای رسی بر اثر فرآیندهای لاتریتزایی و بوکسیتزایی درجازا از سنگ منشأ تشکیل شدهاند. در مرحله دوم، بخشی از این مواد به حفرات کارستی انتقال یافته و با نهشت خود یک افق بوکسیتی ضخیم در منطقه تاش و عدسیهای لاتریتی در منطقه آستانه را ایجاد نمودهاند. سرانجام در مرحله سوم که تنها در نهشته تاش رخ داده، شستوشوی برجا و سیلیکازدایی باعث بهبود کیفیت کانسنگ و افزایش مقدار آلومینا تا 52 درصد شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامحسین شمعانیان
گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
زینب منفرد
گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
هادی عمرانی
گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :