شناسایی زمینه های مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران: یک مطالعه کیفی

سابقه و هدف: در دهه ­های اخیر مشارکت اجتماعی در چارچوب نهادمندسازی فعالیت­ های افراد به‌صورت یکی از شاخص­ های توسعه­ ای مد نظر قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی زمینه­ های مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران بود. مشارکت‌کنندگان و روش­ ها: با عنایت به ماهیت اکتشافی موضوع، از روش پژوهش کیفی و استراتژی نظریه ­پردازی برخاسته از داده­ ها به‌منظور تعیین زمینه ­های مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران استفاده شد. نخست از طریق مطالعات اولیه، فهرست مقدماتی نشان‌های موثر شناسایی شد. نمونه­ گیری به روش مبتنی بر هدف بود و پس از انجام 27 مصاحبه عمیق و نیمه­ ساختاریافته با صاحب‌نظران آگاه به موضوع پژوهش، اشباع نظری حاصل شده و مقوله ­های اصلی پس از تکمیل فرآیند کدگذاری استخراج شدند. یافته‌ها: نتایج کدگذاری باز حاکی از آن بود که 98 نشان اولیه و 32 نشان نهایی می­توانند زمینه­ های مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران را تعیین کنند. سپس در کدگذاری محوری، نشان­ های نهایی در 11 مفهوم و 5 مقوله طبقه ­بندی شدند. در نهایت مقوله ­های شناسایی‌شده حاصل از کدگذاری انتخابی شامل عوامل انسانی، عوامل ساختاری، عوامل مدیریتی، پیچیدگی محیطی و عوامل اقتصادی تعیین شدند.  نتیجه‌گیری: زمینه ­های مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران به ترتیب اولویت شامل پنج مقوله اصلی عوامل انسانی، عوامل ساختاری، عوامل مدیریتی، پیچیدگی محیطی و عوامل اقتصادی است.

کلیدواژه ها:

Sports ، Sports Participation ، Grounded Theory ، ورزش ، مشارکت اجتماعی ، نظریه داده بنیاد