رفتار جذب انرژی لوله های برنجی با هسته فومی فلزی

ساختار های متخلخل دارای خواص مکانیکی و فیزیکی متعددی هستند. روشهای ذوبی برای تولید فومهای فلزی به دلیل قابلیت تولدتعداد زیادی محصول، صرفه اقتصادی و امکان استفاده از قراضه به عنوان خوراک برای تولید فوم های فلزی سلول بسته بسیار مناسب هستند. در این تحقیق اولین مرحله از فرایند فوم سازی، آماده سازی یک پیش ماده کامپوزیتی است که با افزودن پودر کاربید سیلیسیم به مذاب آلومینیم در حال هم زدن آغاز می شود. پس از همگن شدن کامل کامپوزیت، عامل حباب زا اضافه شده و سپس پیش ماده آماده شده در قالب فلزی ریختهگری می شود. در مرحله بعد، پخت پیش ماده تهیه شده در دمایی بالا از نقطه ذوب پیش ماده و آزاد شدن گار عامل حباب زا و حصول فوم است. در این تحقیق لوله های برنجی توسط فوم فلزی پایه آلومینیمA356 تولید شده به روش فرمگریپ، پرشده و به عنوان یک سازه جذب انرژی، خواص مکانیکی آن در لوله ها با سه قطرو سه درصد تخلخل متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان مدلی اولیه شامل اثر پارامترهای مورفولوژی، تعداد و توزیع تخلخل پیشنهاد شد تا شروعی برای ادامه تحقیقات در این زمینه باشد.

کلیدواژه ها:

فوم فلزی ، لوله برنجی ، کامپوزیت پایه آلومنیم ، جذب انرژی ، ریخته گری ، فومسازی