مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و نگرانی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب بیماری

مقدمه: یکی از مباحث مطرح در روان­‌شناسی نحوه واکنش افراد به بیماری­‌های جسمانی است که می­تواند آسیب­‌های همه جانبه­‌ای برای فرد داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرانی و ادراک بیماری مبتلایان به اختلال اضطراب بیماری انجام گرفت. روش‌ کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون_پس­آزمون سه گروهی بود. نمونه‌­ای به حجم 45 نفر از بیماران مبتلا به اختلال اضطراب بیماری به روش نمونه­‌گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایشی (طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و یک گروه کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). سپس 12 جلسه 90 دقیقه­‌ای طرحواره درمانی و 8 جلسه 90 دقیقه‌­ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه­‌های آزمایشی انجام شد. داده­‌ها با استفاده از پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا و پرسشنامه ادراک بیماری جمع­‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس با نرم­افزار SPSS-21 انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش نگرانی و ادراک بیماری مبتلایان به اختلال اضطراب بیماری موثر است (05/0>P). اما بین این دو درمان تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0اختلال اضطراب بیماری پیشنهاد می‌­شود که درمانگران، طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در کاهش علائم نگرانی و ادراک بیماری مد نظر قرار دهند.  

کلیدواژه ها:

Schema therapy ، Acceptance and commitment therapy ، Illness perception ، Worry ، Illness anxiety disorder ، طرحواره درمانی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، نگرانی ، ادراک بیماری ، اختلال اضطراب بیماری